*türklerin çocuklara olan sevgisini,gördüklerinde 'ayy ne tatlı' tepkisini bilen reklam yaratıcılarının reklam reklam yapsın,ürün satsın diyerekten her ürün reklamına miniklerimizi sokarak prim yapma çabasıdır. (bkz: zuzu)
çocuklarla ilgili olan bez, bebek şampuanı gibi reklamlarını geçtik artık, özellikle son zamanlarda alakasız reklamlarda da çocuklar kullanılarak duygu sömürüsü yapılıyor. bebek bezi reklamlarındaki hoplayıp zıplayan, dans eden bebekler en azından bir derece hedef kitlesi olan çocuklara hitap ediyor, ancak selocanlar nedir allah aşkına. biri süt ister biri ağlar da gözüme toz kaçtı der. tamam,maşallah çok tatlılar, ama bu şekilde reklamlar malzeme olup istismar edilmeleri ne kadar doğru bilinmez.
durup dururken, anne ve babaların okulunu bitirmiş, işini bulmuş evlatlarına karşı "daha sen ne zaman evleneceksin?" ve "biz torun sevemiyecek miyiz?" diyerek hücuma geçmesine sebebiyet veren reklamlardır. (bkz: ben bugun bunu gordum)
reşit olmadığı halde anne ve babalarının aç gözlülüğü ve para hırsı yüzünden çocukların alet edildiği kapitalist öğütme.
babaların verilen para sebebiyle, annelerin ise, kendilerinin başarısız oldukları ego tatminini çocukları üzerinden tatmin etme arzusu sebeiyle çocuklarını düşürdükleri tuzak.
'türksel' bu konuda bir numaradır. öyle ki işin kitabını yazmak üzereler. fakat hala uyanamadı çoğu kişi, duygu sömürüsü gibi aşağılıkça bir yöntemle kandırılmayı hoş buluyorlar.
