35+1 senelik ömrü hayatımda ilk kez 1 haftadır listeli olarak diyetteyim.
Veganlarla dalga geçe geçe hayat beni vegan diyetle sınıyor. Neyse ki, Peynir yememe 2 gün kaldı.
6 günde 2 kilo civarında verdim.
Muhtemelen kilo değil, yediğim 2 kilo jelibo, içtiğim biralar çıktı vücudumdan.
Benim için en zoru günlük 1 galon içtiğim kahveyi bırakmak oldu.
Kahve ödem yapıyormuş arkadaşlar, kesin bilgi.
Normalde intermittent fasting yapardım ara ara, bu diyet de if ile birleşik aslında. Sadece 11-19 arasında yemek yiyip, 19'da dükkanı kapatıyorum.
1 hafta daha devam edip 2 hafta dolunca bırakacağım.
Olur da cayarsam yüzüme tüküreyim diye buraya yazıyorum.
Final kilo kaybını da eklerim. Çok merak edersiniz eminim. Hehe.
kilo alınmışsa, veya zayıflamak gerekse, en kısa sürede yapılması gerekilen olay. hayattan soğutur, yaşama sevincini söndürür, hayattaki en büyük amaç ve en çok zevk veren şeyin yemek yemek olduğu anlaşılır. biri önünüzde sevdiğiniz kalorili bişi yerse içinizden onu dövmek gelir..ama sonra "neyse kalorileri o alıo ben zayıf olcamm o şişman olcakk" diip kendini avutmaya çalışırsın ve önündeki moloz gibi kepekli sandviçi yemeye devam edersin. eğer kilo verilirse tam gaz devam edilir, ama eğer bi gram bile verilmezse sikerler diyip rejim bırakılır, önüne gelen yemeğe saldırılır. rejim vakası daha çok yaza doğru rastlanır. kalın kazakların altında yağları saklamak kolay, ama ya bikini ve askılı şeylerle?
rejim yaparken, açlığı bastırmak için en az açlık kadar kuvvetli başka bir güdü bulmak gerekli diye düşünüyorum. böyle bir güdü de insanda var olmadığına göre... yiyeceklere karşı hissettiğimiz açlığı belki başka maddelere karşı hissettiğimiz açlığa çevirebilirsek... olabilir.
yani "bir sene boyunca günde 700 kaloriden yukarısını almayacan yenge. bir sene sonunda nişantaşı nda cemal reşit rey in yanındaki apartman senin. kat 5 daire 4" desen o kadın kesinlikle rejim kurallarına riayet edecektir.
o daireye de aç çünkü kadın. bir sene boyunca yudum yudum giderecek o açlığını.
belki bu sayede rejim yapma konusunda başarı sağlayabiliriz. denemek lazım.
"kafamdan rejim yapıyorum fikrini çıkardım. öyle daha iyi oluyormuş psikolojim açısından. evet ben rejim yapmıyorum. hayır... bildiğin aç geziyorum. hava soğuk... insan aç olunca soğuğu daha çok hissediyormuş... sabah 8 gibi bir adet küp şeker yedim... at gibi. şekerin resmen metabolizmam tarafından işleme sokulduğunu hissettim. bi sıcaklık yayıldı böyle. bünyem şekeri anında parçalarken yayıldı sıcaklık sanırım. yediğim şekere acıdım. absorbe etmek lan bu resmen.
elim herhangi bir yiyeceğe gidince önce göbeğimi elimle sıkıyorum. kendime kendimi hatırlatıyorum. sonra bacağımı sallıyorum 6-7 saniye. zaten bacağımı şöyle bir sallayınca yağların dalgalanıp da durulması 6-7 saniye sürüyor. sonra da şu klibi açıyorum:
kendimle konuşuyorum: "sen bi shakira nın kıçına sahip değilsin birfincancay! bi rihanna değilsin birfincancay! neden? çünkü şişmansın! zayıflayacaksın! bak kadınlar öyle şahane-i mahlukat numuneleri ki şehvetten birbirlerini elliyorlar! zayıflayacaksın! bak bak karılara bak! gör!" diyorum. sonra ağlamaya başlıyorum... ağlamak da bir su kaybı.. güzel güzel.
kuyu suyundan hallice olan bol mineralli sular içiyorum. bisküvi değil saman yiyorum. tuzsuz çekirdeğin manasızlığını tadıyorum. şekersiz çaya döndüm... üşüyorum...
