televizyon kapalıyken,sıkı bir takipçisiyimdir.her programı severim ve "istanbul'u düşünüyorum" dur. bazen çok daha fazla sevdiğim bir program yahut film olursa, bu kez televizyonu ve gözlerimi açar, bu şekilde izlemeye çalışırım. ne tesadüftür ki yayıncı kuruluş o gün her zamanki gibi muayyen günündedir ve benim audio-visual ilişkimi reglamlarla baltalar. bir sigara yakar ve kitabıma dönerim.
