kalemrevime girme cüretinde bulunan cins-i latifler ay başlarında vermek zorundadır vergilerini. afifâne olanlar ecfanını her kapattığında ehval-i muhavvifaneden uzak tutabilirim güçlü kollarımla. bedbaht ahvalim ilelebet payidar kalacaktır amma ateş-i şerden her tattığımda zülfüyârdan bir tutam koparacağım. şifâ-nâpezir hastalığımı cerahatlar tetikleyecektir amma faniyetime elbet bir ebediyet bulacağım. zâilat-ı faniyeliğin sirkülasyonunda tunadan uçan bir kuş gibi kanatlanacağım.
arada bir elim kaleme yabancı gelmeye başlar nedense. mürekkebim kağıda işlememeye başlar bazen elimi kalemimle tanıştırsam bile, gerdek öncesi heyecanlanan el değmemiş kızlar gibi; belki günahkar ellerim masum değildir onlar kadar amma sol elimin yaptığından sağ elimin haberi olmaz kati suretle. işte böyle zor zamanlarımda mürekkebim yetersiz gelmeye başlar, kafamda döner yazacaklarım ama dökemem kaleme.
o yüzden her ay başında alırım hatunumdan regl kanını. eğer vermeyi reddederse Mashara-i Âlem ederim. eninde sonunda verir kanını. doldururum kalemimin içine regl kanını mürekkep misali. en güzel beyitleri kağıda dökmeye başlar kalemim. ilhamımla yarışır şehvetim, vücut bulur içimdeki ölü şairlerin ruhları. yazdığım her kelime bir kılıç darbesine benzer, bazen cellatı olurum beyitlerin. o kutsal kanla tamamlarım on beşinci beytimi ve son damlasını zaferimin bir sembolü olarak alnıma sürerim.
Sehv-i Kalem aramayın lisanımda boşuna.
bazen bir Cami-ül Kelimim yeter kendimi tanıtmaya.
benzer ve daha yaratıcı örnekleri olan, edebiyata hizmet amaçlı yapılmış eylem.
not: yine ve yine ruslar... sergey yesenin: kendi kanıyla, mayakovskiye ithafen yazdığı bir veda şiiri intaharından sonra cesedinin yanında bulunmuştur.
not2: niceleri var. araştırıp görünüz.
