hani vardır ya: aşk bir silüetin arkasına gizlendiğinde renkler kendini kaybeder..herşey siyah beyazdır ve en büyüktür işte o an aşk. hatta bir yoldan geçen der ki: 'heyy! bu köy benim köyüm mü bilemedim. sen söyleyiver gari, hee gurban: okumam yazmam yoktur deyiver bana, şurdaki duran çiziktirilmiş imgeler, üst üste kondurulmuş harap evler ve içindeki dere benim köyüm müdür?'..bu acınacak tavra kanmayın sakın. bu cahalet bu saflık insanoğlunun bir maskesidir!
içinden geçenlerin kızıl kıyametinde o regl günlerinin azametinde şıp şıp diye damıttığın içkinin en güzelini içme suyuma karıştırıyorsun yaa.. bu ne güzel rose, bu ne güzel şarap. saki: lütfen içime girdiğinde karışan iklimimiz soğuktan ılığa sonra sıcağa doğru olsun. ak içime yavaş yavaş... suyum senin, kanın benim canım olsun!
