bethowen'ın 3. senfonisini sherwood ormanlarında eski taş plağıma koyup dinleyeceğim o ardıç ağacının altında, regl olduğu halde elinde papatyalarla seke seke gelen, neşesine yan flütümle eşlik edeceğim dilber.
uzun kumral saçlı küçük çilli dilber söyle bana, nerden gelirsin nereye gidersin? sordum seni bak şurda açan sarı çiçeğe, annen baban da var mıdır, hıı? sarı neşende kaybolurken ben, sen öyle seke seke bu adet döneminde bile bayırdan ne güzel de iniyorsun. insan bir an kanayan yarana tampon olmak istiyor!...ama kan tutar beni, bağışla! ...sevimli misin sen ya! şaşırtıyorsun beni. sinirlerini kasaba mı aldırdın yoksa? gel biraz otur soluklan, önümde zıplayıp durma. bak, yoksa ince pedin yerinden çıkacak, utançtan yanakların al al olacak, o üç beş çil tam da oradan tabiata göz kırpacak... bu ne güzel bahar, bu ne sendeki coşkun neşe! bu sendeki açmamış bir dal aceleciliği ve patlamamış bir tomurcuk sabırsızlığı...dur ne yapıyorsun, sakin ol, bana bakışların keskinleşti mi ne?..
kolların da yumşacık ve naifmiş. neşen azgınlığa mı dönüştü yoksa?
neyse sustum... tamam gıdıklama, azgın seni!
...
+ bismillah.
