sistemin isci sinifi ya da kısaca proleteryanın devrimcilik potansiyelini demokratik yollara aktarma isteğinin ve projesinin bir ürünü olduğu iddia edilir*.
sosyal ve sendikal haklar verilerek mevcut sistem içerisine alınmak istenen proleteryanın ksımi ve geçici olsa da bu projeye olumlu bakması refah toplumunun harmanlanmasını sağlamıştır.
bazı kesimler tarafından refah devleti ve toplumu sol tandanslı görülse de yine en acımasız eleştirileri sol cenahtan almıştır.
solun oyuna gelmesi olarak nitelenen bu yapı, büyük miktarlardaki devlet harcamaları, gelişmiş sosyal güvenlik sistemleri ve keynesyen politikalar ile inşa edilmiştir.
