diktatörlerin ilk başta çok sevilmesi nedense, aynen o nedenlerden dolayıdır. sadece hitabeti bilen sıradan bir adamı "milli şef" haline getirmek için ekip çalışmasıyla propaganda sanatı kullanılır.
sonrası ise malumdur; halk gözünü geç de olsa açar ve liderden nefret etmeye başlar.
george bush ile olan benzerliği. hayır simadan bahsetmiyorum, ikisi de halkın dini duygularını istismar eden ve çoğu cahil tarafından peygamber olarak görülen siyasetçiler. bush'u isa olarak gören cahil amerikalıların bizim göt kıllarından bir farkı yok.
ülkesinin, bireyselleşememiş kendini ifade dağarcığı kısıtlı ne istediğini bilmeyen üç kuruşluk şeylere özgürlüğünü ve ruhunu satan halkından dolayıdır.
bende halkın parasını çalıp, o paranın bi kısmıyla; millete makarna, kömür beyaz eşya vb. dağıtsam, daha çok sevilirim. çünkü, en azından benim suratımda meymenet var biraz...