diğer ulusların başkanlarıyla bacak bacak üstüne atıp rahat bi şekilde konuşması dışında gurur verici yanı varmıdır acaba?yalnız davos 'u terk etmesi taktire şayandır buda son dakika haberinin yorumudur.
tuhaf bir duyguyu hissetmektir.
türkiyede 1960,lardan sonra politika yapmak profosyonel bir iş olmuştur. türk siyaseti; dünyanın en ahlaksız, en çıkarcı, en kendini düşünen siyaseti olduğuna göre, bu siyasetin içinde olup da hele de; liderlik yapan insanlardan biriyle bile gurur duymak ilginçtir.
türk siyasetçisi, ülkeye hizmet amacıyla vaadiyle seçime girer; kazanır ya da kazanamaz ama sonra olan gelişmeler aynıdır. bir şehire ziyarete gidince, şehrin bütün yetkilileri kapıda karşılar, bir okulda yapılacak törene giderse bütün okul saatlerce onu bekler, arkadaşının oğlunun düğününe gideceği zaman yollar kapatılır, yolda çevirip onun hoşuna gitmeyen bir soru sorduğunda seni tersler, hesap sorma kültürü zaten hiç yoktur. asla istifa etmez, yıllarca lider kadroda olmasına rağmen hiçbir sorumluluk kabul etmez. iktidarı, muhalefeti bu adamlarla gurur duyan insanlar elbette vardır, olacaktır. yoksa patagonya,dan bile ahlaksız siyaset yapılan bir ülkede, 50 yıldır aynı zihniyet nasıl halkı yönetsin.
(bkz: böyle göte böyle yarrak)
abd başkanı bunak biden'ın ermeni soykırımını tanımasının üzerinden saatler geçmesine rağmen çıkıp 2 kelime edemeyen şahıs ile gurur duymaktır. ermeni soykırımı gerçek mi değil mi tartışmasına girmiyorum ama olmadığını iddia ediyorsan ve cumhurbaşkanıysan çıkıp 2 kelime edersin. çıt çıkmadı saatlerdir.
