ortak özelliklerinden birinin de yahudilere hizmet etmek olduğu iki führer'in karşılaştırmasıdır.
hitler avrupa'daki yahudilere yeni yurt ve ülke kazandırmak için ortaya atılmış olan ve yahudiler tarafından finanse edilip desteklenen bir karakterdir.
tayyip'i zaten biliyoruz. israil ile ilişkileri malumdur.
bir ortak nokta da ikisinin de siyonizm karşıtı gibi görünmesidir.
saman altından su yürütüp yavaş yavaş, acı çektirerek, işkence ederek bir milleti boğmak ayrı, samanlığı patlatıp milleti aniden boğmak ayrı. konu canilik ise recep önde gider.
adolf hitler vatan haini değildi, ülkesini başka ülkelerin maşası yapmadı, kendi topraklarında, kendi eliyle beslediği teröristlere bombalar patlattırmadı. lütfen karşılaştırırken dikkatli olalım, haksızlık yapmayalım.
adolf hitler; küresel güçlerin hiçbiriyle işbirliği yapmamış bilakis herbiri ile aynı anda savaşıp birkaç şansızlıkla kaybedecek bir almanya var etmiştir. inandığı dava uğruna da ölmüştür.
tayyip erdoğan; bir nevi amerikan atamasıyla başbakan olmuş, aldığı talimatları uygulayarak türkiye cumhuriyetinin yönetim biçimini ve toprak bütünlüğünü kökten değiştirerek, pensilvanya da istirahata çekilecektir.
ikisinin de demokrasiye yatkınlığı netamelidir. yalnız arada önemli bir fark daha vardır ki, hitler milyonlarca insanın acımasız katilidir, yani iki kişiyi kıyaslarken bu ufak(!) detayı da "es geçmemek" gerekir ve önemlidir. hitler hakkında yok "alman ırkının üstünlüğü için şöyle güzel şeyler yaptı", "böyle faziletli" diye gaza gelmeden ve hitler muhipleri cemiyeti'nin fanatik üyesiymişçesine yorumlar yazmadan önce içinden bir ona kadar saymakta gayet fayda vardr.
hitler'de acı çektirdiği, tahammül edemediği kendi halkı değil, yahudilerdi.
tayyip ise el iyisi. diğer ülkelere abi muamelesi yaparken kendi halkına tahammülü yoktur.
ikisi de diktatördür ama hitler daha hayırlıdır.
ikiside seçimle gelmiştir.
ikisininde en çok kullandığı kelime demokrasidir.
ikiside liberallerin desteğini almıştır bir süre.
ikiside medyayı ele geçirmiştir.
biraz araştırırsanız; bilerek veya bilmeyerek bizimkinin almanın izinden yürüdüğünü görürsünüz.