Paradoks bir filmdir. Komedi ve trajedi gibi iki masif ana motifin altında bencillik ve fedakarlık, doğruluk ve kolpacılık, cesaret ve korkaklık, sadakat ve adam satma gibi dilemma pek çok zıtlık yan motif olarak işlenmiştir.
Zaten film başarısını da bu zıt duyguların izleyici zihninde yarattığı yoğun ve keskin etkiye borçludur. Biz buna aslında hareleme etkisi diyoruz. Şöyle ki çok soğuk bir ortamda ılık bir şeye temas edince aslında bize sıcak gelmesi gibi.
Bu yüzden film tekrar izleyince aynı etkiyi yaratamıyor. Çünkü vücut tolerans geliştirdi. Şimdi müsaadenizle fularımı çıkarıp yatıcam.
