korkutmaktan çok düşündüren film. öncelikle filmde saçma olan bişi var. ulan o kadar adam ölürken, zombiler fink atarken o kamerayı adamın götüne sokarlar bidefa.kaç canını kurtar ne sikimi çekiyorsun halen.
--spoiler--
özet geçeyim, el kamerasıyla çekilen bir tv programının bu bölümünde * itfaiyecilerin normalde insanların uyuduğu vakitte neler yaptıkları geceyi nasıl geçirdikleri anlatılıyor. tam olaysız bir gecenin sıradanlığı ile program kayda alınırken bir alarma * veriliyor ve bir apartmana gidiliyor. olaylar an ve an çekilecektir. ancak çekilen olaylar düşünüldüğü kadar basit değildir. işin içinde başka işler vardır. çığlık attığı için apartmandakilerin itfaiye ve polisi çağırmasına sebep olan yaşlı kadın bir zombidir ve insanlara saldırmaktadır. ısırdığı kişilere de bu hastalığı bulaştırmaktadır. bina dış güçler * tarafından karantinaya alınır ve içerde zombilerle normal insanlar arasında bir yaşam savaşı başlar. tek tek herkes zombiye dönüşür ancak programcımız ve kameramanı en üst kattaki kilitli daireye sığınmaya çalışırlar ve bunu başarırlar. burda korkunç bir gerçeği öğrenirler. dairede yapılmış bir ses kaydı bir hastalıktan ve kaydı yapan kişinin hastalığı tedavi edemediğinden bahseder. zombi hastalığının burdan yayıldığı anlaşılır ve çatıya açılan bir oda içersindeki bir kız dışarıya çıkarak kameramanımızı öldürür. kameranın kaydettiği üzere sunucumuzun da yerde yüzüstü uzanırken bacaklarından tutulup çekilmesi ve karanlıkta kaybolmasıyla film biter.
--spoiler--
basit bir konusu olduğu düşünülebilir ancak işleniş şekli, özellikle el kamerasının katmış olduğu gerçekçi hava filmi daha çekici hale getiriyor. özellikle son 15-20 dakikası müthişti.
gerilmek istiyorsanız gece ve yalnız izlenirse etkisi daha fazla hissedilir. *
ispanyolların işi bildiğini gösteren film. adam gibi korku izlemeyeli çok olmuştu.
--spoiler--
filmde en taşaklı adam manu dur. o ne psikoplatlık abi sonlara doğru boyun kırmalar, gırtlağa yapışmalar.. zombiden daha zombi herif. film amerikan yapımı olsaydı sonunda kızla manu kurtulur ve öpüşürlerdi. lakin ispanyol yapımı olduğu için hepsi yakalandı..
ikinci filmin fragmanından anladığıma göre silahlı adamlar binaya girip temizlik yapacaklar. ama bok yaparsın temizlik. ya*aam sen o binaya daha ne s*k yemeye giriyosun? ver ateşe mnskym. veya bırak öylece onlar içerde birbirini yiyip bitirirdi zaten.
bitmesiyle elektriklerin kesilmesi bir olmuş filmdir. bol bol tüketilmiş nescafeler, en az 2 den erken uyumama alışkanlığı ve gece boyunca elektrik yok.. yatağımda dönüp dururken akıldan çıkmayan sahneleriyle eşlik etmiştir bana. **
sürekli el kamerası ile çekildiği için bir türlü sabit durmayan görüntüsü ile insanı yoran filmdir. ama kamera sanki sizin elinizdeymiş gibi izleyip kendinizi buna kaptırırsanız daha çok tırsmanıza neden olan film.
ama söylemeden edemiyeceğim; bu zombi filmlerinde neden hep kural aynıdır? enfeksiyon kapan insanlar neden kapmamış insanlara doğru koşarlar onlara da bulaştırmaya çalışırlar. bu aptal yaratıklar madem enfeksiyonlularla normal insanları ayırt edecek beyne sahipse neden bu yaptıklarının ne kadar saçma olduğunu hala anlamıyorlar.
tamam zombimizin karnı acıkmıştır gider saldırır bir insana yer onu karnı doyar sonra bir kenara çekilip yediklerini sindirmeyi bekler. ama sadece yakalayıp boyundan bi ısırık alıp bırakıyor ibneler. sonra başka insanlara doğru yelken açıyorlar. buradan şunu anlıyoruz: olası bir zombi saldırısında ölü taklidi yaparak ibnetordan kurtulabiliriz.
görünce içimi kıpırdatan geleceğin klavyelerine yer edeceğinden tırstığım kısaltma.. bu ceterele alt delete üçlemesini bi kaç sene daha dayanabilirlerse rec tay erd olarak değiştirebileceklerinden çekindiğim hükümetten bu kömür dolap yardımına müteakkip beklemekteyim.noluyo lan bi ürperme geldi..ergenekonun ayak sesleri.tırs tırs tırs...
hiç abartısız son zamanların en iyi korku-gerilim filmidir. bir korku-gerilim filmindeki en önemli unsurlar olan gerçekçilik ve korku atmosferini oluşturabilmek konusunda son yıllarda rakipsizdir.
capraz sicmaya sebebiyet veren film. senaryo biraz basit gelebilir, itfaiyecilerle beraber bir binaya girip zombilerin masasina meze olmak bu basitligi akla getiriyor fakat bir zombi filmi nasil baglanir ki. ozellikle filmin son 15 dakikasi ve ortaya cikan canavar gorunumlu yaratik** gerilimi ust seviyeye cikartiyor. kisacasi gotunuze guveniyorsaniz izleyin.*
manyak bi korku filmi. ispanyolların dramatik filmlerine bayılıyordum ama hiç korku filmi izlememiştim ispanyol sineması ndan. rec, ispanyol korku filmlerinin referansı olacak kadar başarılı, korkutabilen, iyi bir hikayesi ve senaryosu olan bir film olmuş.
gece çalışan insanlarla ilgili bir program yapan angela, kameraman arkadaşı pablo yla beraber itfaiyecilerin bi gece boyunca neler yaptıklarını, onlarla röportaj yaparak anlatma ve ilginç bi enstantane yakalama derdindedir.
eğer acil bi durum söz konusu olursa, manu ve bir başka itfaiyeci onlara eşlik edecektir. tıpkı angela nın istediği gibi, o gece acil bi durum çıkar. gelen telefonda binanın üst katında yalnız yaşayan yaşlı bir kadının çığlıklarını duyduklarını ve hayatından endişe ettiklerini söylemektedirler.
ekip, vakit kaybetmeden olay yerine gelir. sonra olaylar başlar. bundan sonrası spoiler a girer. izlemeyenler okumasın.
kadın kanlar içindeydi. psikopat gibi polis memurunu da nasıl ısırdı ama dimi? o an bi haltlar olduğunu sezdim ama tüm bu olayın ardında küçük kızın köpeğinden hastalığın yayıldığına anlam veremedim. filmin 2.si çekiliyormuş. bence, 2. filmde olayı bi açıklasalar hiç fena olmaz. köpeğe nerden bulaştı, ilk nasıl yayıldı filan bunları bilmek isterim.
filmde en çok hoşuma giden şeylerden biri, gerçekçi oluşuydu. kameranın o hareketleri özellikle, korkutmaya davetiye çıkarıyor gibiydi. pablo yu hiç göstermediler meraktan çatladım.
o değil de, zombi filmi izlemeyeli uzun zaman olmuştu. o yürüyüşleri, ısırmaya çalışmaları filan, ani hareketler kasıldım resmen yaa yapıştım ulan koltuğa!
filmde en güvendiğim herif manu ydu. onu da ısırdıklarında yok kızım yok sen ordan kurtulamazsın dedim artık. yani tüm umudum bitti o an. halbuki, pablo yla angela nın ordan bi şekilde kurtulacağını düşündürüyordu yönetmen. ama ters köşe yaptı.
sadece manu ve angela nın yalnız kalıp en üst kata çıktıkları sırada pablo, kamerasını merdiven boşluğuna yönelttiğinde "anamm noliyi yiaa noolmuş manu da orda" diye iç geçirdim.
sonra hemen bitmedi tabii. bunlar pablo yla karanlıkta kaldıklarında odaya sıfır beden kız mı erkek mi cinsiyetini ayırt edemediğim bi yaratık girdi. bi de kameranın gece görüşünü açmışlar.. yuh artık dedim yaa.. sinemada izlesem kesin sarıya boyardım her yeri. sonra bi de böaağğ diye sesler filan.
yalnız izlemeyin mümkünse. korktum ben valla. ne yalan söyleyeyim kime artistlik yapacağım allah allaah
filmi kapatalı 10 dakika bile olmadan yapılan bir yorum ne kadar sağlıklıdır bilemeyeceğim ama elimin ayağımın boşalmasına neden olmuş uzun zamandır ağzımdan dökülmeyi bekleyen "işte bu beee!" nidalarına mazhar olmuş filmdir.
ruhların huzura kavuşmasıyla son bulan amerikan sinemasına inat atraksiyonu* bol bir yapımdır.
kameramanın gözünden izlemek gerilime gerilim katmıştır.
ingilizce izlemeye alıştığım filmlerden sonra ispanyolca kulağımda garip bir zevk bırakmıştır ayrıca. *
kesinlikle sinemada yada bilgisayarda izlenmesi gereken filmdir. ancak bilgisayarda izlerken koltuğu monitöre mümkün olduğunca yanaştırıp kulaklığın sesini hayli yükseltmelisiniz. yani tv de izleyenler, salonun bi ucundaki 57 ekrandan filmi izlerken hatta ışıklar kapatılmadan ve hatta arkadaşlarla muhabbet ede ede bu filmi izleyin çünkü film dediğin öyle izlenir yahu. sonra da; 'ben hiç korkmadım lan bu filmden ehehe, sen nasıl korktun lan' gibi beyanatlar ile etrafta sinir harbi yaşatırsınız.*
--spoiler--
ayrıca, v for vendetta dan sonra ilk defa bi filmde yüzü gösterilmeyen bir oyuncuyu bu kadar merak ettim. inşallah ikinci filme.*
--spoiler--
son zamanlarda yapılmış en iyi korku filmlerinden birisi. her ne kadar korku filmleri için klasik sayılabilecek bi konusu olsa da izleyiciye gerçekçiliği ile korkuyu yaşatıyor.
çok merak ederek izlediğim, ve de verdiğim zamanın da, paranın da fazlasını hak etmiş, ispanyol yapımı -korku- değil, gerim gerim gerilim filmi.
aslında, son zamanlarda ispanyolların bu işi ne kadar iyi yapabildiklerinin de bir göstergesi olsa gerek. birkaç uzak doğu filminde bayatlayan, sudan çıkan saç, kıl, tüy, yün numaralarından sonra, hemen böyle bir filme atlayan, bol bol makyaj dışında da elinde hiç bir artı yön bulunmayan hollywood un aksine, son zamanlarda yaptıkları hemen hemen tüm korku ve gerilim filmlerinde (bkz: the orphanage), (bkz: fragiles), (bkz: darkness), (bkz: the others) dikiş tutturan ispanyolları hem kutlamak hem de, izlemeye devam etmek lazım.
filme gelince, az biraz da olsa, konusunu filan okuyanlar bilirler, şeker mi şeker spiker bir kızımız, almış pablo* sunu yanına, itfaiyecileri ziyarete gidiyorlar, biraz muhabbet, biraz hayatlarından bahsetmek derken, şu malum evin haberi geliyor, yaşlı teyzeyi de gördükten sonra olay başlıyor zaten.
biraz sıkıyor gibi görünse de, yavaş yavaş ısındıran; içine sokan olay örgüsü ve yokmuş gibi görünmesine rağmen, tam aksine mükemmel kurgusu ile sizi tam bir gerilim yumağının ortasına alıveriyor film.
bir de, klasik bayatlaşmış zombi filmlerinden hoşlananlar, biraz ters köşeye yatabilir, öyle bir film değil zannımca; hikaye bilindik ama, yine de, bir yerlerde farklılığın olduğunu biliyorsunuz, ki çoğu zombi filmindeki olay bilindiktir; zombiler ısırır, kokoreç yaparlar milleti, arkasından da esas oğlanımız, ya da zeki hatun fişlerini çekiverir; ama bu film öyle değil.
bir de, ispanyol abimiz olayın çoğunluğunun da atmosfer olduğunu, izleyiciye hazmettirmiş olacak ki, özellikle o son on dakikada, korkmaktan çok öyle bir geriliyorsunuz ki, bir de o kameranın gerçekçi oluşu, diyaloglar, tipler, kaçış olmaması, çaresizlik, ve öyle ya da böyle yakalanacak olunuşun da bilinci**, gerçekten filmi diğerlerinden ayırıyor.
--spoiler--
bu arada senaristte olan yönetmen abimiz, jaume balaguero bu filmde senaryonun yarısını çekmiş ki, film de öyle bir yerde bitti ki, o son on dakikadaki olan bitenler, üst katın gizemi, kıza ne olduğu sorusu, ikinci filmde açıklanacak herhalde.
bir de, çok uzun olmasa da, şu pablo yu çok merak ettim, insan bir kere gösterir suratını yahu! aynı zamanda da, ben de öyle şirinlik muskası ispanyol abla istiyorum. var mı bilen yerini?
izledikten sonra, ikinci filmin gelmesi iple çekilir olmuştur.
eğer ki, bol makyajlı efektli filmlerin yerine, yavaş yavaş tırmanıp, sonlarında, izleyiciye yumruğu çakan filmlerden hoşlanıyor, ses efektleriyle gerkem yerine, atmosferin ön planda tutulduğu, küçük çekim açılarına gizlenmiş filmlerden hoşlanıyorsanız, -ki çok da örneği yoktur herhalde- izlenmesi gereken bir filmdir.
klasik zombi filmlerinden çok farklı. ordan burdan maskeli/makyajlı insanlar çıkararak izleyici irkiltmek amacıyla yapılmamış. gerim gerim geriliyor insan. sinema koltuğuna yapıştığımı hatırlıyorum. izleyin izlettirin. gece rahat uyumak istiyorsanız son 10 dakkayı unutun, tamamen silin aklınızdan.
--spoiler--
spiker kız filmin en sonunda öldü dedim. ne güzel texas katliamı gibi kimse canlı çıkamadı dedim. rec 2de de varmış meğersem, ölmemiş, pek sevindim.
--spoiler--
anında "en iyi 5 filmim" sırlamanıza sokacağınız bir filmdir. çekim tarzı farklılığıyla kesinlikle kendinizi gerçekçi bir hikayenin ya da haberin içinde buluyorsunuz. izlenmesi şiddetle tavsiye edilir. rec uzun zamandır izlemek istediğiniz veya izleyip özlediğiniz o "abi çok iyi film ya harbi özgün" filmlerinden. psikolojik gerilim / korku türü sevenlere şiddetle tavsiye edilir. yalnız ve karanlık bir odada yüksek sesle dinlemeniz kalp atışlarınızın daha hızlı atmasına sebep olacaktır. iyi seyirler.
