1971 - 1973 ara rejimi ve 1982 anayasası ile "tıkanıklıkları giderici hükümler"in getirilmesiyle sağlanmış durum. amaç çoğulcu toplum yapısı yerine çoğunlukçu demokrasi anlayışının hüküm sürdürülmesidir. çift meclis, halkın, sendikaların, sivil toplum kuruluşlarının baskı grubu olarak varolması, siyasetten uzak durmamaları, hükümetin hızlı karar alıp bunu yine ivedilikle uygulamaya sokmasını zora sokar. siyasi krizler çokça yaşanır. bunların önüne geçmek için yürütmeyi güçlendirici düzenlemelere gidilmiştir. ancak rasyonelleştirilmiş parlamenterizmle birlikte insan doğasına aykırı bir durum ortaya çıkar o da siyasete karışmamak. ayrıca halkın iktidarından çok halkın çoğunluğunun dayatması sorunsalı ile karşı karşıya kalınır. bu düşünce depolitizasyonun yakın akrabasıdır.
