lisede darlandım bi cuma günü, ne yapsam diye beynimi yorarken, rastgele numara çevirdim. saat gece 12. alo falan derken, ismin ne ağabey dedim, tekirdağ dedi. ulan hunharca güldüm ahuhaha koyim. hala gülerim. uykulu adamı triplere soktuk yav...
şu anda kırk yaşındayım ve evlere telefon bağlatma olayı iyice yaygın hale geldiği, yani telefon numaralarının 5 haneli olduğu zamanları hatırlıyorum. o zaman 166 masal-müzik hattı ve rastgele numara çevirip "ehiehie" diye kıkırdayıp çocuk aklımla milletle dalga geçtiğimi zannetmek en büyük eğlencelerim arasında.
bir gün, yine rastgele bir numara aradım, yaşlı bir teyze çıktı. ben yine "ehihehie" gibi salak salak sesler çıkartıp, dalgamı geçip kapatacaktım ki, teyze beni torunu zannetti... lan o an bozamadım, ben senin torunun değilim teyze diyemedim. "murat, muradım, sen büyüdün de neneni mi arıyorsun gurban olayım seni verene.." filan diye teyze bana bir ninenin torununa söyleyeceği tüm güzel sevgi sözcüklerini söylüyor... hatta bir ara "muradım, annenler beni niye hiç aramıyorlar oğlum, ordalarsa telefona ver" filan dedi, o an çocuk kalbim cız etti aq. belli ki, teyzeyi ne aramışlar ne sormuşlar... yapayalnız bırakmışlar teyzeyi... telefonu kapatamadım, numarayı rastgele çevirdiğim için bir daha arama şansım yoktu, "nene senin bu telefon numaran kaçtı ben şimdi yanlışlıkla yırttım" diye bir yalan uydurdum, yaşlı teyze numarasını tekrar söyledi, yazdım hemen kenara.
hocam, yaklaşık 2 sene ben torunu gibi aradım bu teyzeyi. torunu gibi halini hatrını sordum. kadın "annenle babana niye ben neneme gitmek istiyorum demiyorsun nenesi gurban?" diye soruyor, gelicez gelicez diye oyalıyorum... en sonunda bir gün enselendim. telefonu kadının oğlu açtı. nihayet bir annesi olduğunu hatırlamış, sonunda annesini ziyarete gelmiş. oğlu murat'ı da getirmiş sanırım arkadan çocuk sesleri filan geliyordu.
bir daha aramadım teyzeyi. belki oğlu ziyaret ettikten sonra yine yalnız kalmıştır. yine "bu torunum neden beni artık aramaz oldu?" diye merak etmiştir.
aradan 25-30 sene geçti, ölmüştür belki de çoktan...
