Hakkımda dile getirdiği iddialara gülüp geçtiğim yazardır. Asla ve kat'a Çelik erişçi konusunda kendisi gibi bir hayranlığım yoktur. Aksine, kendisinin çelik hayranlığını önce şaka sanmıştım ama ciddi olduğunu görünce büyük bir hayal kırıklığına uğradım. âdeta alt üst oldum. "Benim yıllardır tanıdığım rapsodik, gündeme gelmek için soyunan bu ihtiyara neden hayran olsun ki?" dedim, dedim ama dostlar cevabını bulamadım. işte bu kafa karışıklığıyla beni baş başa bıraktı bu rapsodikdenen yazar. Benim sıkıntım bu yüzdendir efendim. Hayır bir de son utanç verici hadisede bile hâlâ korumuyor mu bu insanı? "Şaşkınlıklardan şaşkınlık beğendim." desem yeridir.
Araya yıllar da girse yollar da girse çelik'i değil ama rapsodik'i hâlâ çok severim. özlenmiştir, gözümde tütmektedir. bilsindir. *
not: yaman sevda gerçekten iyi şarkıdır, hâlâ dinlerim. istisnalar kaideyi bozmaz. *
Doğumgünü kutlu olsun uuser 'ıdır. Daha uzun uzun yıllar, çok daha mutlu ve umutlu bir şekilde güzel bir hayat geçirmesini dilediğimdir. iyi ki doğmuştur. **
"Sen hiç gecenin bir yarısı uyanıp, ısıra ısıra domates yedin mi?" demesinden tamı tamına iki yıl sonra, gerçekten de bir gece vakti, atıştıracak bir şey bulamadığımdan dolayı "dediğine geldiğim" yazardır. "Kader" gibi bir uuser onu anladım bugün, kaçamıyorum çünkü söylediklerinden galiba tecrübelerimden anladığım kadarıyla! * Sözlerime son verirken kendisinin hasretine artık dayanmanın zor olduğunu dile getirerek sitemkar bir şekilde kendisine selam ederek, huzurundan ayrılıyorum efendim! *
uzun zamandır kendisiyle yüzyüze karşılaşmak nasip olamadığından, hem kendisini hem sohbetini oldukça özlediğim yazardır. yine de seviyorum kendisini, o da bilir bunu! *
paylaşmayı seven yazar. beğendiğim hoş bir yazıyı da paylaşmak istedim.
Kutuplarda ayı avcıları buzların içine jilet kadar keskin bir baltayı yerleştirir, keskin tarafın üzerine biraz kan sürerlermiş. Bunu bilmeyen ayı gelip baltayı yalarken dili kesilirmiş. Ama kanın tadından dilinin acısını fark edemez, kendi... kanını yalamaya başlarmış. Damarlarındaki kan tükenince, olduğu yere yığılırmış. Avcı da gelip derisini yüzermiş. Avcılar ayıları kurşunla vururlarsa, ayının postu delineceği ve çok para etmeyeceği için bu yolu denerlermiş.
Şimdi o kan tadını, kendi dilimde hisseder gibiyim. Bu av yöntemini öğrenince anladım ki dilim yıllardır kesikmiş benim. Yıllardır ben de kendi dilimden akan kanı emip duruyormuşum. Başlarda, gücümün tükendiğini, kan kaybettiğimi fark etmiyordum. Ama artık ediyorum. Kanım tükeniyor ne zamandır. Böyle giderse yere yığılmam ve birilerinin gelip derimi yüzmesi yakındır.
Bu azalmış kanımla ne kadar uzağa gidebilirim ki? Ama artık başkaları değil, tüketeceksem ben tüketeyim onu. Başkalarına acı ve mutsuzluk vermediğim bir yer olmalı. Yıkıcı ve acımasız olmadığım. Varsın kimse hatırlamasın beni. Artık gözlerimdeki bağa değil, kafamdaki karışıklığa tapmalıyım. Kendi kanıma değil, şairlere, bilgelere, delilere, o soylu yoksullara tapmalıyım.
Yalan söylediğimde, dilimdeki kesik hep sızlamalı. Lüks içinde yaşamak ya da sadaka almak için birilerine yalvardığımda daha çok sızlamalı. Böyle anlarda bana hep kendisini hatırlatmalı. Beni, bilmeden yaşadığım bu ısmarlama hayatım değil, her şeye rağmen öğrendiklerim mahvetmeli. Avcılar yüzünden değil, gözümü bağlayanlar yüzünden değil, mahvolacaksam, ben istediğim için mahvolmalıyım. Çünkü kendi kanımı emerken, hayatın arka bahçesinde, görünenlerin arkasında ne olmuşsa, biliyorum ki benim yüzümden oldu. Biliyorum artık, dünyadaki bütün yıkımlar, bütün katliamlar, dilimdeki bu kesik yüzünden oldu.
Evet, size bir mektup var.
Kaybolmuş bir mektup bu;
Kimin yazdığı ve kime gönderildiği belli değil.
Kimbilir belki de siz anlarsınız kimin yazdığını ve kime gönderdiğini...
Gün itibariyle "Doğumgünün kutlu olsun, mutlu ol senelerce" demek istediğim yazardır. Aslan burcu olduğunu yeni öğrenmiş olsam da kendisine olan sempatim azalmamıştır.* Uzun zamandır kendisini görememiş olsam da iyi olduğunu temenni ediyor, ona bol domatesli yıllar diliyorum, iyi ki doğmuş! *
