kesinlikle rap yapması yasaklanması gereken bir millet olan türklerin imana gelip, doğruyu yanlışı ayırıp rap'i bırakması gerekliliğidir. zira rap'in ağzına sıçmış, mutasyona uğratmış, amacından saptırmışızdır. 80'lerin sonunda ve 90'ların başında çıkan albümlere baktığımızda (mesela digital underground, public enemy, nwa...) en manyakça sorunlardan bahsetseler bile genelde neşeli ve hareketli parçalar olmaları dikkat çekiyor. bu yıllarca da böyle süregeldi. ta ki karakan'ı falan geçip türkiye'de 2. pörtleyişine kadar... rock'ın bokunu çıkaran milletimiz rap'e de farklı bir tarife uygulamazdı tabii... eksik etek, sagopa kajmer gibi yaratıklar, rap'i iyice çoluk çocuk seviyesine yaklaştırdıkları yetmezmiş gibi arabesk şarkılardan aşina olduğumuz sözleri ritmin üstüne söyleyip böyle hareketli ve genelde neşeli bir türün ağzına sıçmış bulunmaktalar. bir de ceza gerçeği var ki o konuya hiç girmemek gerek aslında... insanın yazdığı bütün sözlerden hiçbir anlam çıkmaz mı? çıkmıyor kardeşim işte. ceza bu... sadece sonu birbirine benziyor diye arka arkaya alakasız cümleler yazan adam ceza işte... bir de arada politik mesajlar vermiyor mu insanın götüyle gülesi geliyor. gerçi bu durum türkiye dışında da böyle şu sıralar. abd'de de rap batmış durumda. resmen rnb'ye döndü ve toplum hala deli gibi bunu istiyor. yazık... ne oldu o eski, maddi varlıkla hava atmaktan ziyade eğlenceyi öne çıkaran eserlere?
