benim bu ya. hayatımın hiçbir döneminde en küçük bir sempatim olmadı rap'e karşı. çok can sıkıcı, çok sinir bozucu hatta kafa ağrıtıcı buldum ki sadece black metal filan dinlediğim dönemler de oldu. tabi nedir, rap bana itici gelebilir pek tabii ama bu diğer insanların rap dinlemesine karşı çıkmamı da gerektirmedi hiçbir zaman. ha karşı çıksam ne olur? ön yargı ya da başkalarının seçimine saygı eksikliğini gözlemleyebildiğimiz tek konu "rap müzik" olsa keşke. evet.
iticidir bize göre ona göre şuna göre herkesin hakkı birdir amma lakinki kimsenin dinlemesine de karışmıyoruz. ama iticidir, çok çok iyi olan bir kaçı haricinde.
türkiyede rap'e itici bakan kişi; amerikada yapılan rap müzik ile ortamlarda dans eden, arabasasında hava atmak için sesi kökleyen kişidir.
türkiyede türkçe rap'e itici bakan kişi; sagopa kajmer - sansar salvo - ceza - rapozof ve da poet gibi olgun kalemleri, sağlam müzisyenleri canı gönülden dinlememiş tabusunu yıkamamış, müziğin evrenselliğine inanmayan kişidir.
geçmiş 2-3 yılını bi şekilde rap müzikle harmanlayarak yıllarını heba etmiş biri olarak söyleyeceğim şudur ki, türkiye'de en fameinden en arabesk rapçisine kadar hepsi bu işin içine sıçmış bulunmaktadır. hal böyle olunca bilen veya bilmeyen herkese itici gelmesi pek şaşılacak bişey olmasa gerek.
ayaklara kadar düştüğü için itici gelmektedir. bi cazibesi kalmadı. 7-8 yıl önce tam bir rapçiydim. şu an bi o kadar tiksiniyorum. hele bir de arabesk rapler çıktı ki aman diyim duymaya tahammülüm yok.
