'...çocuklarımın bana dair hiçbir anısı olmayacağının farkındayım. bir ressam olsaydım, onlar için resim yapardım. bir müzisyen olsaydım, onlar için şarkı bestelerdim. ama ben konuşmacıyım bende konuştum. çocuklarım için konuştum. yaşamın güzelliğini ve her ne kadar benim için az kalmış olsada, yaşamı ne kadar takdir ettiğimi anlattım. dürüstlük, doğruluk, minnet ve el üstünde tuttuğum diğer değerler hakkında konuştum.
...sahip olduğunuz tek şey zaman. ve bir gün, düşündüğünüzden daha az zamanınız olduğunu fark edebilirsiniz. bu yüzden başkasının değil kendi hayatınızı yaşayın. başkalarının düşüncelerinin değil, kendi kalbinizin peşinden koşun.'
"bu kadar çok insanın bu dersten yararlanması da çok güzel gerçekten, ama işin aslı üniversitede de gelen 400 kişiye vermedim bu dersi. bu dersi sadece üç kişi için yazdım. büyüdüklerinde izlesinler diye..." bu sözlerin akabinde ekrana prof. pausch'un üç küçük çocuğu gelmektedir. "peki siz son bir konuşma yapsanız kim için yapardınız" sorusunu akla getiren son dersin esaslı öğretmenidir. son dersinden kısa bir müddet sonra hayatını kaybetmiştir.
takdire şayan, her şeyden önce mükemmel bir insan , umutlarından asla vazgeçmemeyi söyleyen , tecrübenin istenileni kazanma yolunda kaybettiklerimiz olduğunu belirten , ölümüne günleri kala dahi hayattan, mutluluktan kopmayan , son konuşmasıyla çocuklarına en büyük hazinesini, hayatın anahtarını bırakan süper baba. ölüm tarihi 25 temmuz 2008.
48 yaşında vefat etmis bilgisayar profesörü.
şuna benzer bir cümle kurmuştur,
öldüğümüzde yaptıklarımızdan ziyade yapmadıklarımızdan dolayı pişmanlık duyarız.
'Sahip olduğunuz tek şey zaman. Ve bir gün, düşündüğünüzden daha az zamanınız olduğunu fark edebilirsiniz. Bu yüzden başkasının değil kendi hayatınızı yaşayın. Başkalarının düşüncelerinin değil, kendi kalbinizin peşinden koşun.'
