Büyük yanlış. Büyük gaf. Kapitalizmin bizden neler götürdüğünün büyük göstergesi. Gündüzleri mukabeleler yapılır , kuranlar okunur , kadınlar konu komşu ziyaret edip komşuluk ilişkilerini daha pekiştirirler. Akşamları mümkün mertebe sadece aileiçi olmayan iftar sofraları. Peşinden toplu kılınan namazlar ve teravih. Bizi Allah'a ve birbirimize daha da yaklaştıran bir atmosfer. Bizim çocukluğumuzun ramazanları böyleydi. Son 10-15 senedir ise ramazanın akşam eğlencelerinden ibaretmiş gibi empoze edilmeye çalışılıyor. Buna ayak uyduran yerel yönetimler de bu tehlikeli ve zararlı hareketin içine çekilmiş.
Kısacası Ramazan ayını eğlence ayı olarak görmek ve göstermek , bizim değil , değerlerimizi alaşağı etmek ve bizi biz olmaktan çıkarmak isteyenlerin hayalidir. Bizden olmayanların hayellerinin peşine kapılmayalım.
ramazan ayında çok uzun zamanlardan beri uygulanan olaydır. fakat bu ramazan ayını eğlence ayı kılmaz. osmanlı zamanından bu yana iftar vaktinden sonra herkes sokaklara çıkar fesaneye gider eğlenirmiş. tabiki burda eğlenmekten kasıt safire gidip içip içip kopalım değil. ramazanında kendine has bir eğlence kültürü vardır bu da bozulmadan devam etmelidir.
Eski ramazanlar diye başlayan cümlelerin başlıca konusudur. Gerçekten de büyüklerimden eski ramazanları dinledikçe hüzünleniyorum ve o günlerde olmak istiyorum. insanlar iftardan sonra bir yerde toplanıp şarkı söylerlermiş veya oyunlar oynarlarmış. Fakat şimdi , şimdi ne oluyor iftar saatine geç kalıcam diye insanlar birbirini boğazlıyor. Yazık çok yazık. Kesinlikle ramazan her gün eğlence , her gün dans veya her müzik değildir. Onlarda olmalıdır, fakat ayarında. Ayarında olmayan her şey bir yerden sonra insanların gözüne batıp onları rahatsız eder.
