yarın geliyor işleri akşam halletmeliyim artık , iftardan sonra.
bu arada ramazan adında bir hoca vardı okuldan atılmam için elinden geleni ardına koymuyordu , çocuğun birinin yakasına yapıştım diye geleceğimi karartıyordu az daha. buradan ona çok selamlar deyip susacam.
Sabah düşünüyordum malum camilerde şu an cemaat yapılmadığı için teravih namazını evde tek mi kılsam diye. Ama nefsime çok ağır gelmişti. Fakat gece olunca öyle rahat kıldım ki resmen şeytanların zincire bağlandığı hakikatini idrak ettim. Şeytanın varlığına ve Allah’ın rahmetinden dolayı Allah’ın varlığına delil buldum. Tabi görene, hissedene...
Bu sene buruk ve bir garip geçecek biz müslümanlar için manevi ve kutsal değeri yüksek olan ay. Ne kadar dinibütün, dindar bir insan olmasam da camiilerde teravih namazlarının kılınmayışı, insanların evlerinde tekrardan umutlu günlerinin hayallerini kurarken bir de açlık çekmeleri , umutsuzluğun verdiği hisle açılacak iftarların , gidilemeyecek işlerin ve okulların, görülemeyecek arkadaşların ve dostların , ailenin gibi gibi etkenlerin beni de derin bir hüzne gark edeceği aşikar olan yalnız tüm bu burukluğa ve karamsarlığa karşın iftar vakti göğe doğru yükselen çatal bıçak sesleriyle, çay kaşığı seslerinin içimde, içimizde umut tohumları da yeşertebileceği ayımız. Sultanımız...
O degilde bu Corona önlemleri daha en az 6 ay sürer diyolar bide üzerine ramazan gelirse, zaten müslüman ulkelerde insanlar ramazan da agresifleşiyor bide ustune Corona yasakları gelince görmeyin cümbüşü. Bu yıl cok özel olmaya aday ay gercegidir. (3hafta sonra başliyormuş bu arada)