tüm islami gerekliliklerden en çok etkileyeni,en yapılması gerekeni olarak zihnimde yer etmiş olan kural.bunu sorgulamak ne kadar bana düşerse artık,hacca niye gidiyoruz,namaz niye kılıyoruz..gibi soruların cevaplarının içinde en çok kafama uyanı oruç tutmak olmuştu.en basit düşüncesinden bi işe niyet etmek,belli bir süre için bunu tutmak ve istikrarla yerine getirmek.yapmamam gerekenleri bilmeme rağmen,düşüncesi aklımdan geçmesinin 2.saniyesinde yapmamla sonuçlanan kendimi tutamamamı bir nebze olsun engelliyor.falan.
aynı zamanda bugüne kadar açın, fakirin halini, durumunu anlamamış insanların 1 ay boyunca her gün akşama kadar birşey yememesi ve akşam domuz gibi her bulduğu yiyecek maddesine saldırması suretiyle açın, fakirin halini, durumunu anlayacağını varsayarak insanlara 30gün akşama kadar açlık çektiren aydır.
kendisine halısaha maçlarındaki performansından sonra sergio ramos demeye başladığım arkadaşım. yan etki olarak zamanla ramoş'a döndü fakat iş işten geçmişti.
bir başkadır ramazan gibi bir başlangıç kötü olurdu illaki ama bu cümlenin anlattığı o kadar çok şey var ki insanlara. tek cümleyle bütün ramazan anıları canlanıverir... Şaşkınlığa kapılırsın.
ramazanın bir başka olması için bir toplum bilincinin gerekliliğinden bahsedeceğiz biraz.Ramazan toplumca yaşanınca ramazandır...
Eskiden erzurumda iftardan önce açık bi lokanta olmayışını hatırladım da ne ramazan bilinci varmış bizde maşallah...
ramazanı paylaşınca kolaylaşır güzelleşir belki de bir o kadar da haz verir yaşıyana. Sabah kimsenin yemek yemediğini düşünsenize kimisi oruçlu olduğu için kimisi de sadece saygı için yemiyor da olsa sabah yemek yenilmediğini görmek ramazanda olunduğunu hatırlatır hiç değilse nefse...
birazda terbiyeye yardımı olur.
teravihlerin kalabalığı , iftar yemekleri , ramazan şenlikleri , karagöz hacivat hep paylaşılınca güzeldir...
Allah bize ramazanı paylaşabilmeyi nasibeylesin inşallah...
hehe: bu eski yazılarım cidden heyecanlanlıymış. öyle bir gözden geçirirken sözlüğe koymaya karar verdim de.
sanskritçe 'ramadhana-sudra'dan arapçaya yuvarlanmış sözcüktür. arapça kökle yazılmaya kalkışıldığında 'ramadan' olarak yazılır. anlamı ise, "tutan, dayanan, tahammül eden" olarak açılabilir.
mis gibi çorba içmektir, her türlü yemeğin, suyun, ekmeğin tadını daha bir hissederek yemektir. açlığın ne menem bir şey olduğunu idrak etmekdir ve her iftarda şükretmektir. Sahurda uyku mahmurluğuyla yenilen bir lokma ekmektir. Kısacası ramazan güzeldir. Ezan sesine kulak vermektir. Ramazan ayının akla getirdikleri ise; hurma, zeytin, sıcak ve yumurtalı pide, güllaç ve aile ile zevkle kurulan sofralardır.
mubarek ayın ismidir. geceleri kalkamktır sıcacık yataktan ve ailecek sahur yapmaktır. koşturmaktır iftar saatine yetişmek için güzel bir heyecandır. iftardan sonra s.ahmete gitmektir nargile içmek macun yemektir ramazan. insanların birbirine daha hoşgörülü daha merhametli davrandığı aydır yada önceden öyleydi.
(bkz: nerede o eski ramazanlar)
müslümanlar, müslüman olmayanlara karşı şiddet uygulama potansiyellerini arsızca su yüzüne çıkarırlar. sokakta su içen bir insana karşı bile şiddet uygulama potansiyeli olan bir öğretinin üyeleri olduklarını lagadanak ifşa ederler.
anlayanlar için makul bir derstir.
ha bir de, 9 yaşında kızlarla evlenilmesini ahlaki bulan ve legalleştirmeye çalışan bir sürü ortaçağ lağımı, su ve gıda eksikliğine bağlı sebepler ile nalları diker.
annelerin en çok yorulduğu aydır ramazan ayı. şöyle ki anneler sabah sahura herkesten önce kalkarlar, ev ahalisi işte, okuldayken evin alışverişini,temizliğini yaparlar. bu da yetmez yemeği hazırlarlar. sonra ev halkı gelince yorgun bi şekilde iftara kadar yatarlar. kalktıklarında hazır bir sofra.. kim hazırlamış acaba..!
yılın 11 ayı sokakta masalarda aç sokak çocuklarının gözü önünde tıkınan, tabaktaki yemeği bazen bitiremeyen aç gözlülerin birden bire sokakta yemek yemeye duyarlılaştıkları, ay takvimine göre bir zaman dilimi.
Bedenine konuktur Ramazan. Tenine yeniden ruh üfler gibi sessizce gelir, sessizce gider.
Derin bir nefes gibi dudağından kalbine müjdeler yollar. Benliğin kabuğunu kırar, bencilliğin göğsünde yaralar açar. Seni sana bitiştirir. Maddenin labirentlerinde kaybolmuş ruhunu kardeş ruhlarla yeniden buluşturur, yeniden barıştırır.
Ne mutlu Ramazan mektebine güzelce talebe olup da, bayramla mükafatını, bereketini alabilenlere ve oruçlular için hazırlanan; Reyyan kapısından cennete girebilenlere.
