ramazan ayını müteakiben herkesin kutladığı ancak oruç tutanların veya tutamadığı için üzülenlerin ruhunu anlayabildiği bayram. gerisi için mi; onlar için sadece bir kaç şekerden ibaret..
o değil de, çocukluktan kalma bir klişe vardır bu bayram sabahlarına ait. bildiğim, hep sisli güneş görmeyen bir bayram sabahına uyandığımızdır bursa'da.
bayram namazını kılıp eve geldiğimizde kahvaltı etmek, babamın "orucumu bozayım" diyerek ağzına zeytin atma ritüeli kalmış aklımda. hani bazen bu bayram sabahları insanın kendisini sorgu altına aldığı nadir anlardan biridir. üstümde henüz likra kokusu gitmemiş oduncu gömleği, bel tarafı lastikli, omuzlarımdan askılı kot pantolon, ve her daim elimize tutuşturulan iğrenç şekerler. ramazan bayramı, bayram sabahı. hiç değişmedi çocucukluğumu orta yaşa devredene kadar. değişen tek şey belkide, bayram görmüş yüzlerin, ömür adına kırışıp, bir çizgi daha yaşlanması. öyle işte.
tayyip'in seker bayarmı olarak addedilmesinden rahatsız olması üzerine herkeslere seker bayramı olarak mesaj atmama sebep olan bayramdır. tek neden o değildir tabi ki. alıskanlıkların bırakılmasının kolay olmaması da burada bir etken teşkil etmektedir.
kurban bayramı gibi nefret ettiğim bayramdır. malesef benim öle bayram sabahları neşe içinde olan aile bireylerim yok. onlar genelde birbirlerini yiyip evi germekle meşguldürler. keşke hiç olmasa şu bayramlar. ya da bizim aile için olmasın ne bileyim bayramda mutlu olan insanlar muhakkak vardır. onlara olsun ama bize olmasın. biz haketmiyoruz bayramı...
Rahatsızlık bayramı olmuştur. Yazlığa kaçanlar, il dışına çıkanlar. iki yüzlülüğün daniskalığı olmuştur. Bir yıl boyunca sana merhaba demeyen, nokta kadar çıkar için seni satan alt komşun, üst, ya da yan komşun gelir eve bayramlaşır sizinle. Acıda kederde hiç bir şey paylaşılmamış komşu ya da diğer kişilerle bayramlaşma ritüeli utanmazlık, sahtekarlık ve iki yüzlülük değil de nedir? diye sormak lazım. Birinci önceliğimiz dindar olmak, gelenekçi olmak değil, insan olmak, gerçek dost olmaktır. Bunlar olamadığı zaman hiç bir şeyiniz olmaz sizin. Kandırmadır, sahteciliktir, alçaklıktır. Hatta çukurluktur.
türk insanına bir türlü hayırlı gelmeyen bayram. bu yıl sadece arefe gününde 35 vatandaşımız trafik kazalarında hayatını kaybetti. ne zaman adam olacağız lan biz?
hiçbirinin gelmesini istemediğim gibi bunun da gelmesini istemememe rağmen gelmiş çatmış olan bayrmadır.
birilerinin yetimleri düşünerek öküz gibi harçlıklara saldırmasını engellemesini istiyorum, kazık kazık insanların.
Bir çok kez tartışmaya konu olmuş bir bayramdır bu hem ramazan hem şeker bayramı. Öyledir ki insanlar ne diyeceklerini bir süre sonra şaşırmış ramazandan sonraki bayram demeye başlamışlardır. Tartışma konusuda bu bayramın adı ramazan bayaramı yok efendim şeker bayramı. Yahu efendim sizene insanlar ne diyorlarsa desinler size mi düştü bayramın adını koymak. Yine sinirlendirdiler beni. Susuyorum efendiler ben !
2009 yılında birinci günü 20 eylül pazar a gelen pek hoş karşılanmasa da şeker bayramı olarak ta anılan müslümanların kutladığı iki dini bayramdan bir tanesidir.
"nerede o eski bayramlar?" nostaljisini yapanların yanında nostalji yatırımı yapan çocukların sınırsız yaşadığı sevinç günlerinden biridir. bütün bu sevinç yumağının yanında gözleri kulakları kapı zilinde olan mahsun yüreklerin de içinin cız ettiği günlerdir.
müminlerin bayramıdır. akraba ziyareti yapılır. büyüklerin ellerinden öpülür. komşu çocuklara harçlık verilr. insanın içine neşe doğar. herkeste bir kaynaşma bir muhabbet hasıl olur. bunu anlamayan yeni nesile ne yazık.
