türk insanında görülen bariz yumuşama.
daha bir anlayışlı,
daha az küfürlü,
daha ''aman oruç vurmuştur ya'' diye ılıman yaklaşımlar...
kadınlar günü gibi bu dönem de,
kutlanır, biter, bir sonraki zamana kadar tüm güzellikler unutulur.
Sofrayı hazırlayıp ezan okunmadan bir kaç dakika önce,
O güzel nimetlerin önünde sabırla ve mutlulukla oturup iftarı beklemek,
Tarif edilemez bir duygudur.
kalabalık ve gürültüyü azaltıp en azından bir aylığına da olsa bazı insanlara inceliği hatırlatmasıdır. gerçi bugün de değişmedi. yine inenleri beklemeden vagona binenler, kapı önünü bebek arabasıyla kapatıp inmeyi engelleyenler vardı. bazı şeyler hiç değişmiyor ne yazık ki.
