güm! diye top sesi, ardından ezan okunur, tv lerde il il iftar vakitleri geçer.
tüm millet bu birlikteliğin tadını çıkarırız. bu anlamlı ibadeti layığıyla yerine getirmeye çalışırız. ayrıca ramazan ayına özel hurma gibi besinler vardır ki tadı ancak ramazan ayında çıkar.
artık ne yazık ki eski tadı gerçekten kalmamış, en güzel ay. üzerinizden birçok sorumluluk da kalkmış olur aslında ramazan ayıyla birlikte. sadece nefsinize hakim olmanız gerekir. onun dışında sizden çevreniz pek birşey beklemez, yazın sıcağında akşama kadar oruçlusunuz, zaten bekleseler de yapabileceğiniz pek birşey yoktur. yurtdışında ramazan'ın tadını pek alamazsınız tabi; ama emin olun türklerden daha saygılılar. derslerde faal olmadığınızda "oruçluyum kafam basmıyor" gibi bir savunmayla kaytarabilmeniz mümkün. yemeyin lan önümde diye serzenişte bulunduğunuzda kayboluyor ortadaki bütün yiyecekler, anlayış gösteriyorlar. ama tabi ezansız, topsuz, pidesiz oruç açmak da bozuyor insanın moralini bir yerde.
yurtdışında olup da son yıllarda türkiye'de iftar yapamamış uuserlara teselli vermeyi borç bilirim kendime. hiç merak etmeyin, yurtdışındakinden daha kötü olmuş burada. iftarın keyfi düşüncededir aslında. sizinle aynı anda yüzlerce insanın gecenin bir vakti sahur yapmakta olduğunu, aynı insanların sizinle birlikte sofra başında beklediğini düşünmektir mutlu eden. ama bir sahur vakti kalkın sokağa çıkın... her apartmanda en fazla 5 daire ayakta olacak, üzücü tabi. ama öyle, ne yapalım.
mübarek üç ayların sonuncusudur.recep, şaban ve ramazan
yıl bir ağaç ise;
Receb ayı ağacın yapraklı, Şaban meyveli, Ramazan ise meyvesinin toplanacağı zaman gibidir.
