Ramazan pidesinin kokusu gelir. Evet kokusu. Pidesi değil. o kokuyu içine çekerken, dışarıda güneş hafif hafif batmaya başlamışken, sessizliklerin içinden gelen çatal kaşık sesleri gelir. insanların acelesi, telaşı. Televizyonda kanal zapinglerken annem ve anneannemin "atv yi aç, nihat hocayı aç" nidaları gelir. akşam üstü televizyonda ki çağrı filmi gelir. çaylar gelir. sahurda balkonda davulcuyu beklemem gelir. fındık ezmesi gelir. gelir de gelir. ailemin hep birlikte olduğu, dağılmadığı anılarım depreşir. dayımın ölmediği, eniştemin teyzemi terketmediği, evlerimizi ayırmadığımız mutlu ailemiz.
