her yörede değişik mezeler vardır. istanbul da ise eski akşamcılar genelde
(bkz: lakerda)
kavun beyaz peynir.
ızgara lüfer, kılıç şiş.
(bkz: çiroz)
(bkz: bonfile) tercih ederlermiş. * acı mezelerle raki içmek, sonradan edinilmiş bir alışkanlıktır.
rakının en temel mezelerinin başında arkadan hafif hafif çalan türk sanat müziği ve iyi bir muhabbet gelir. ondan sonra yarım erikle bir büyük bile içilir.
(bkz: tarama) . ilk duyanlar için açıklama : güzel bir tahin helvası kalıbı alınır, bir güzel ezilir, üstüne limon sıkılır, bir hoş olur, keyifle yenir, yanında içilir. varsa öncesinde kasarlı balık kebabı yenmesi makbuldur. **
patlıcanlı bir şeyler vardı bi de patlıcan, domates, biber, soğan közleniyor sonra zeytinyağı, limon, pul biberle karıştırılıyor işte öyle de adını hatırlayamıyorum bi türlü. bilen bi zahmet yazarsa ben de hatırlamış olacağım bu ızdıraptan kurtulacağım.
