Her şeyi dozunda bırakmak gerek, her şeyin aşırısı sıkıntı yaratır.
Çok rahat bir insan olmak iyi değildir (tedbirsizlik, aşırı umursamamazlık başa iş getirir.) ama biraz rahat bir insan olmak iyidir bu devirde biraz vurdumduymaz olmak ve her şeyi takmamak gerek..
Kafasını koyduğunda rahat bir şekilde uyuyabilen insan; ideal insandır.
Çocuğu kaldırımdan yola atlar ben panik olurum, başkası adına sınavını, geleceğini, hayatını düşünürüm karşımdaki bir sigara yakar dışarıya gezmeye çıkar, fakir, yoksul, aç, savaş, memleket meselelerini düşünürsün sen mi kurtaracaksın der, çocuk camdan sarkmış düşecek dersin oğlum, kızım kenara gel demekle yetinir, borç ödemeyi aylar öncesinden kafaya takarsın bunlar beklesin acelesi ne der, trafikte dikkat etmeye çalışırsın, aman nolacak der, tek kişilik yere yayıla yayıla oturur, başkasına ayrılan payı çok rahat mideye atar, mangal başında suyun başını tutar, takım çalışmasında kendini beceriksiz gösterir, ödül olduğunda sesi en fazla çıkar, eli cebine başkası için gitmezken kendisi için başkalarını bile feda eder.
On numara yaşayan insandır.
Ne kadar yaşarsa yaşasın kaç sene yaşarsa yaşasın mutlu yaşayacak insandır.
Herşeyi kafaya takmaktansa böyle bir insan olmayı tercih ederdim, ne yalan söyleyeyim.
Hele ki şu dönemlerde.
Kim ne der ya da düşünür derdi olmayan, kafasına estiği gibi davranan insandır.
Kendisi adına büyük nimet, dolayısı ile olmak istediğim ama ne yazıkki bi türlü olamadığım insan tiplemesi, doğuştan olması gerekiyor sanırım..
Geçtiğimiz gece bir düğün etkinliği sonrası bir arkadaşı fiber botla boğazın karşısına bırakmamız gerekti. Gece karanlığında tam dönüşe geçtiğimiz anda ayaklarımıza sular geldiğini fark ettik.
Çok geçmeden su seviyesi dizimize kadar ulaştı ve en ufak hareketimizde botun yanlarından da kucağımıza sular gelmeye devam ediyordu. Derken tam boğazın ortasında iyice suya gömüldük ve makine istop etti.
Bir yandan suları boşaltmaya çalışırken diğer yandan üzerimize doğru gelen tanker sebebiyle panik içerisindeydik. Birimiz kürekle devam etmeye çalışırken, birimiz kova kova su boşaltıyordu.
Birimiz ise telefonla yardım çağırmaya çalışıyordu.
işte tam o sırada arkadaşın babası aradı. Arkadaş korku ve panik içinde babasına ‘ baba boğazın ortasında kaldık batıyoruz, üzerimize tanker geliyor, telefonu kapat yardım bulmaya çalışıyoruz’ dedi.
Babasından gelen cevap aynen şöyleydi: ‘ tamam . eve gelirken bakkaldan su almayı unutma, evde gram su yok’. (bkz: Rahat insan)
Tabii biz o anın şoku ile idrak edememiştik. bu cevabı diğer arkadaşlar tekneyle gelip bizi kurtardıktan, botu bağlayıp karaya çektikten sonra hatırladık.
bot neden mi batıyordu? arkada 4 tane vida deliğinin tıpaları çıkmış.
dünyanın en şişman, bencil, pislik ve çirkin insanı olsa bile(tersi de olabilir. bu en nihayetinde kişilik meselesi) yemek yerken o yemeğin üstüne döktüğü sosu ketçabı, yemek yediği sırada katiyen silmeyen adamdır. ağzı yüzü leş olur ama silmez, ne gerek var der. karşı tarafta bir imaj bırakmaya çalışmaz çünkü umurunda değildir farklı insanların görüşleri. onun kadar rahat olmak isterdim.
