başkalarının hayatlarını zora sokmadıkça, yani rahat olacağım derken sorumsuz olmadıkça etrafındaki insanları bazı uç durumlarda soğukkanlılıklarıyla sakinleştirebilen kişidir.
ancak, bazıları yaptıkları sorumsuzluğa rahatlık ambalajı giydirmektedir. nasıl mı?
bir şey için anlaşırsınız bu "rahat" olduğunu iddia eden kişiyle. yarın mutlaka ama mutlaka hazır olması lazım dersiniz. o da "tamam." der (sanki sözünde duracakmış gibi.) güvenirsiniz. ancak o gün ne kendisi ne de hazır edeceğine dair söz verdiği şeyler ortalıkta yoktur. sizi sap gibi bırakır. ne bir telefon açar, ne "gelemeyeceğim" diye haber verir. özür dilemek hak getire zaten.
sonra ertesi gün çıkışırsınız kendisine; "bu ne biçim sorumsuzluk yahu?!"
kendisi de gayet pişkin bir şekilde; "rahat davranıyorum, farkındayım." cevabını verir.
muhtemelen uzun yaşayacak gamsız insandır. hiçbir şeye canını üzmez. çok fazla tanımadığı insanın evine, sabahın köründe habersiz giden ve geceye kadar kalkmayanları da vardır. "kontörün var mı?" diye sormadan, telefon muhabbetini de uzatırlar. hayattaki tek önemli şey kendileri ve kendi cepleridir. diğer insanlara rahatsızlık vermek gibi bir kaygıları hiç yoktur.
Geçtiğimiz gece bir düğün etkinliği sonrası bir arkadaşı fiber botla boğazın karşısına bırakmamız gerekti. Gece karanlığında tam dönüşe geçtiğimiz anda ayaklarımıza sular geldiğini fark ettik.
Çok geçmeden su seviyesi dizimize kadar ulaştı ve en ufak hareketimizde botun yanlarından da kucağımıza sular gelmeye devam ediyordu. Derken tam boğazın ortasında iyice suya gömüldük ve makine istop etti.
Bir yandan suları boşaltmaya çalışırken diğer yandan üzerimize doğru gelen tanker sebebiyle panik içerisindeydik. Birimiz kürekle devam etmeye çalışırken, birimiz kova kova su boşaltıyordu.
Birimiz ise telefonla yardım çağırmaya çalışıyordu.
işte tam o sırada arkadaşın babası aradı. Arkadaş korku ve panik içinde babasına ‘ baba boğazın ortasında kaldık batıyoruz, üzerimize tanker geliyor, telefonu kapat yardım bulmaya çalışıyoruz’ dedi.
Babasından gelen cevap aynen şöyleydi: ‘ tamam . eve gelirken bakkaldan su almayı unutma, evde gram su yok’. (bkz: Rahat insan)
Tabii biz o anın şoku ile idrak edememiştik. bu cevabı diğer arkadaşlar tekneyle gelip bizi kurtardıktan, botu bağlayıp karaya çektikten sonra hatırladık.
bot neden mi batıyordu? arkada 4 tane vida deliğinin tıpaları çıkmış.
Çocuğu kaldırımdan yola atlar ben panik olurum, başkası adına sınavını, geleceğini, hayatını düşünürüm karşımdaki bir sigara yakar dışarıya gezmeye çıkar, fakir, yoksul, aç, savaş, memleket meselelerini düşünürsün sen mi kurtaracaksın der, çocuk camdan sarkmış düşecek dersin oğlum, kızım kenara gel demekle yetinir, borç ödemeyi aylar öncesinden kafaya takarsın bunlar beklesin acelesi ne der, trafikte dikkat etmeye çalışırsın, aman nolacak der, tek kişilik yere yayıla yayıla oturur, başkasına ayrılan payı çok rahat mideye atar, mangal başında suyun başını tutar, takım çalışmasında kendini beceriksiz gösterir, ödül olduğunda sesi en fazla çıkar, eli cebine başkası için gitmezken kendisi için başkalarını bile feda eder.
Kim ne der ya da düşünür derdi olmayan, kafasına estiği gibi davranan insandır.
Kendisi adına büyük nimet, dolayısı ile olmak istediğim ama ne yazıkki bi türlü olamadığım insan tiplemesi, doğuştan olması gerekiyor sanırım..
