çizgi film. bizim evdeki tatlı minik izliyor bunu ama resmen işkence nerede o doksanlardaki sevimli kahramanlar. izlemek için sabahın köründe uyanırdık öyle güzellerdi. şimdi ki çocuklara çok acıyorum çocuk olunacak devir doksanlarda kalmış.
oldukça kaliteli detaylarla, mahalle kültürünün belli başlı imgeleriyle süslenmiş, TRT Çocuk Kanalı'nda yayınlanan çizgi film. Bizim oğlanın da favorisi. Bazen gözüm takılıyor, ancak memleket öyle bir durumda ki her an çizgi filmde alakasız bir taassup göndermesi veya buna benzer olumsuz bir şey çıkacak diye yüreğim ağzımda izliyorum.
90'lı yıllarda geçen çizgi film. insanı hem duygulandırıyor hem güldürüyor.
oyunlar, evlerin döşemeleri, sokak oyunları vs. derin bir ah çektiriyor insana. tabletmiş bilgisayarmış, telefonmuş hiç birisi yok televizyon bile neredeyse.
90'lar güzeldi o yıllarda çocuk olmak daha da güzeldi.
Yeğenimin küçük olması sebebiyle televizyonda TRT Çocuk da hafta içi çıkıyor ve izledim kendi çocukluk zamanıma döndüm 90 larda geçiyor ayrıca o zamanlar hayat daha iyiymiş ve küçükken hep türk bir çizgifilmini isterdim bizim sokakları konu almasını isterdim ama bir bugs bunny Tom ve Jerry değil tabiki.
trt çocuk kanalında yayınlanan 80'li yıllar üzerinden bizi anlatan, pek çok yerli yapımın aksine bizi biz gibi anlatan doğal, içten ve samimi bir çizgi film.
çizgi filmin içeriğinde olağanüstü şeyler olmaması ve geçmişimizden izler taşıması sayesinde bu çizgi film yapılmış en iyi yerli çizgi filmlerden biri haline geliyor.
not: yerli dizilerimizdeki sinema filmi süresi kadar dizi bölüm süresi çizgi filmler için geçerli olmadığında rafadan tayfa ayrıca kaliteli duruyor gözümde. her bölüm 20 dakika.
böyle işlere desteğimiz sonsuz da. o şişko çocuk hiç türk e benzemiyor. çok mu uğraştılar o tipi bulmaya.
hayır türk e benzememesi sorun değilde olayın doğallığı ve samimiyeti kayboluyor.
düşünsene, istanbul sokaklarında hiç öyle bi tip gördün mü ?
dedim ama destekliyorum. bu sadece ufak bir eleştiri.
