ya bunu neden gömdünüz ki şimdi? ben radyoda sevdiğim şarkıya denk gelince hâlâ mutlu oluyorum. biri benim için radyoya bağlanıp sevdiğim şarkıyı istese aşırılar aşırısı sevinir özel hissederdim.
hem nostaljik hem romantik. her şeyi böyle ezmeyin.
şehrin bir, iki mahallesi haricinde zar zor dinlenebilen yerel radyodan, almanya'da yaşayan amcası, teyzesi vs.. için şarkı isteyen tiplerle büyüdü bir nesil.
"şarkı sipariş edecektik?" / "ya bi şarkı isticez ama çalıyor musunuz?" / "falanca şarkıyı çalsana?" vb. dingilliklerle başlayan "yok çalamam" dendiğinde "çalsan nolur ya?" diye devam eden gereksiz olay. radyo'dan değil radyocu'dan isteyiniz.
cd, mp3, ipod vs vs böyle şeylerin olmadığı ve internetten şarkı indirmenin henüz bilinmediği dönemlerde özellikle de 90'lı yıllarda özel radyoların çoğunlukta olduğu zamanlarda yapılan eylem.
iş yerinde radyo dinlerken çokça duyduğum ve acayip sinirlendiğim durumdur. Ulan 21. yüzyılda yaşıyoruz. Sen gidip radyo programcısına mail atıyorsun ve şu parçayı çalabilir misin diyorsun? Ulan mal! Girsene fizy'e girsene youtube'ye girsen izlesene'ye çok mu zor dinlemek istediğin şarkıyı internetten bulmak. Adamın baş ucunda internet var dinlemek yerine mail atiyor. Bu nasıl bir tezatlıktır, bu nasıl bir beyin uyuşukluğudur, bu nasıl, nasıl... bak yine sinirlendim.
özel radyoların patlama yaptığı yıllarda çok popüler olan davranış. zira o yıllarda radyoda şarkı istenildiği zaman evdn dışarı çıkılmaz , şarkı çıkmadan bütün arkadaşlara haber verilirdi. sevgiliye ya da falan okul filan sınıfı için istemek çok popülerdir.
