uyumadan önce bir adet dinlenildiğinde insana çok iyi gelen radyo şeysi. eskilerde daha yaygınmış fakat günümüzde de hala fenomenleri mevcut. gözlerinizi kapatıp yatağınıza yattığınızda tasvir edilen karakterleri ve kurgulanan senaryoyu gözünüzde canlandırmak çok eğlenceli oluyor. tamamıyla özgürce, isteğinize göre.
agatha christie'nin uyarlamalarıyla başlayabilirsiniz ilk etapta.
Bağımlılık yapan geçen yıl keşfettiğim mükemmel aktivite.
Gece ışık kapalı dinlemenizi tavsiye ederim. Gözleri kapatıp hayal etmek o kadar güzel ki.
Tabi siz aç gözlülük yapmayıp hergun bir ya da iki bolum dinleyin.
harika bır nostaljidir. eskiden radyonun en onemli unsurlarından biriyken simdi binde bır denk gelinen tanidik yahut rtük'ün yayınlara verdigi cezaların vesilesiyle ancak kulağınıza çarpan haz. radyonun işlevini hatırlatır , çünkü radyo yerli ve yabancı popüler sarki dinleme ya da 3 dakikalık jet haberleri kulağınızın ucuyla takip etme şeysi degildir. Ah çocukluğum! Ne güzel şeylerle besledim seni!
küçük hataları saymazsak muhteşem bir uyarlamadır. birçok klasik eserin, radyo tiyatrosuna uyarlanmış halini youtube'da bulabilirsiniz.
şu sıralar, puşkin'in yüzbaşının kızı eserini dinliyorum. dün gece 50. dakikada bırakmıştim, sahur yaptıktan sonra kulaklığımda açıp uykuya dalacağım. kesinkes tavsiye edilir canlar.
Fotoğraf çektiren ölüler adlı radyo tiyatrosunu kesinlikle öneririm. Biraz korku biraz heyecan katarak hayal gücünüzle birlikte hareket ediyorsunuz. Kadının üstündeki elbisenin rengine, Ada'mın çeketine kadar hepsini siz hazırlıyorsunuz. Şehir tiyatroları tatile girdiğinde yada tek başıma bir bankta otururken mutlaka dinlerim. Düşünsenize oturduğunuz bankın önündeki çimende sizin hayal gücünüzün tiyatrosu oynuyor.
Ankara tiyatrosu'nda çocuk saatinde keloğlan karakterini canlandırırken çok beğenilmesi üzerine filminde de kendisine rol verilmiştir ve günümüzde hala aynı karakterin ismiyle anılmasını sağlamıştır.
gecelere akarken dinlediğim, sanatın rüya gibi akan hali.
bunları dinlerken sana ortamı hayal ettiriyorlar. kapı gıcırdamasından kuş sesine kadar her şeyi duyup, karakterlerin görünüşünü gözünde canlanandırıyorsun. hikayeyi yaşıyorsun. yetmiyormuş gibi bir de uykun geliyor.
yıllar önce anadolunun küçük bir ilçesinde tek başıma yaşama mücadelesi vermeye çalışırken bana yarenlik eden, oraya tutunabilmemi sağlayan, yalnız gecelerimin dert ortağıdır. her bir bölümü defalarca kere dinledim. yemek yerken, bulaşık yıkarken, etrafı toplarken, ütü yaparken...
