sevdiği şarkı çıkınca içi ısınıp tatlı tatlı sevinen bir insandır. bir şeye bağlanmak için ses onun için yeterlidir, illa televizyon bilgisayar gibi onu kontrol etmek yönetmek zorunda hissetmez, dikte etmeye çalışmaz her şeyi.
Ayrı bir tadı var.
istesen istediğin şarkıyı hemen internetten açar dinlersin ama bir radyo kanalında o şarkının çıkmasını beklemek çok ayrı keyif.
Geçmişe gittiğim radyo başından ayrılmadığım anlar geliyor aklıma. internetin daha az yaygın olduğu , her evde değil de belli iş yerlerinde olduğu zamanlar. Keşke hep orada kalsaydım.
otobüste hala karşılaştığım müzik kültürü olmayan, kılap müzik sevdalısı insan da olabilir; eskiyi bırakamamış ve telefon radyosu seven insanda olabilir.
arkası yarın isimli radyo tiyatroları -şimdi yapılmasa da eski kayıtlar- gayet güzeldir. geçenlerde don kişot'u dinlediydim, bence zamanında gayet başarılı çalışmalar yapmışız bu alanda. bir de son zamanlarda ntv'nin yaklaşık bir üç dört sene önce verdiği mikrofondaki hayalet oyunları da dinlenmeye değer kalitededirler. googleden aratılıp rahatlıkla bulunabilinir. bence herkes en azından dinleyip fikir edinmeli, diye düşünüyorum.
