aşmışlar.nirvanaya ulaşmış grup.thom yorke nasıl bir adamdır anlamış değilim.her albümde değişik soundlar yakalayabilior.bilinmeyeni en güzel yapıyorlar.
müzige ilk olarak rap yaparak başladıkları çok fazla kişi tarafından bilinmeyen grup. ama iyi ki bu türüne dönmüşler müziğin dedirtiyor insana. sabahtan aksama kadar oturup bütün albümleri dinlenebilir. hiç sıkmaz, hiç bıktırmaz şarkıları. zamanla kült gruplardan biri haline gelmişlerdir. son albümlerini gönlünüzden ne koparsa mantıgıyla satan ve kendi sitelerinden de yayınlayan gruptur. idioteque kesinlikle dinlenmelidir. creep, karma police ve paranoid android de klasiklerindendir.
Radiohead, Oxfordshire'lı bir ingiliz rock grubudur. Genellikle kendi dönemlerinin en yaratıcı grupları arasında gösterilirler. Bunun en büyük nedenleri de birkaç katmandan oluşan şarkıları ve bir albümlerinden diğerine yaptıkları tarzlarındaki radikal değişikliklerdir. Albümlerini EMI gibi büyük bir plak şirketinden çıkarıyorlar olsa da çoğunluk tarafından hem müzikal hem de politik bağımsızlıklarını kordukları düşünülmektedir.
1986'da okul arkadaşları arasında kurulan grup, 1992'ye kadar hiç single çıkarmadı. Çıkış albümleri Pablo Honey (1993)'den ünlü şarkıları "Creep" dünya çapında bir hit haline geldi ve radyolardan fazlaca ilgi gördü. Radiohead kendi ülkelerinin dışında tek-hitlik mucize olarak görülmüş olsa da kendi ülkeleri ingiltere'de ikinci albümleri The Bends (1995)'i çıkararak büyük bir hayran kitlesi elde ettiler. Bunun büyük bir kısmını Thom Yorke'un etkileyici vokalleri ve grubun yoğun gitar atmosferlerine borçluydular. Radiohead'in üçüncü albümü OK Computer (1997), grubun çok daha büyük ilgi görmesini sağladı. Hem zengin müziği hem de moden yaşamdaki yabancılaşma temalarıyla OK Computer, yorumcular tarafından 1990ların temel taşları arasına yerleştirildi.
Radiohead'in önceden etkilendiği gruplar The Smiths, Pixies, R.E.M., Talking Heads, Magazine ve Joy Division gibi alternatif rock ve post-punk gruplarıydı. Sonraki albümleri Kid A (2000) ve Amnesiac (2001)'da etkilendiği türlerin elektronik ve deneysel müzikler gibi daha küçük bir kitleye hitap etmesine rağmen, grup bu albümlerle dünya çapında bir popülerlik yakaladı. Hail to the Thief (2003)'le büyük radyo başarıları yakalayamamış ve hayranlarının bazılarının memnuniyetsizliğine neden olmuşlarsa da Radiohead müzik sanayisinde hala başfigürlerdir. Bu da konserlerine gelen ve onlara tapan hayran kitleleri olmasından, farklı türdeki birçok sanatçının ilham kaynağı olmalarından ve kendi türlerine göre yakaladıkları yüksek ticari başarılarıyla kanıtlanabilinir. EMI'yle anlaşmalarına rağmen, müzkal ve politik anlamda özgürlüklerini korudukları düşünülmektedir. 2006 Yılının ilk sekiz ayında dinleyici tepkisini ölçmek için verilen konserlerde çalınmayarak gizli tutulan yeni 9 parçanın yanı sıra, 15 Step, Arpeggi, Open Pick gibi görücüye çıkmış yeni parçalar ve Nude, House Of Cards gibi eski b-side'larla toplam 19 şarkıdan oluşan planlanan 7. albümlerini (bkz: in rainbows) Hollywood'daki kendi stüdyolarında kaydettikten sonra bağımsız olarak dağıtmaya basşlamışlardır.
Diskografi
* Pablo Honey - 1993
* The Bends - 1995
* OK Computer - 1997
* Kid A - 2000
* Amnesiac - 2001
* Hail to the Thief - 2003
* In Rainbows - 2007 *
evet harika bir gruptur. mükemmel şarkıları vardır, bayılırım, hastasıyım ama bazı şarkıları çok bunalım olduğundan insanın içini karartmıyor değil.
(bkz: street spirit)
(bkz: karma police)
(bkz: creep)
en büyük baş yapıtları street spirit olan grup. melankoliden mürekkep adamlar. vasiyetimdir: öldüğümde mezarımda sensör olsun, street spirit çalsın biri yaklaşınca. hikayesiz bir kedersizlik, en trajik dertlerden daha kötü. ağır bir ölüm hafif bir yaşamdan evla. bir de kantar bende olsa. anladın mıydı?
3 haziran'da best of albümlerini piyasaya sürecek olan grup. limited edition olanları 2 cd'den oluşuyor. grubun en başından beri olan çalışmalarına bir kalemde göz atmak için güzel bir toplama.
tarifi imkansız şarkılar yapan bir grubu nasıl tarif edebilirsiniz. giderek manası alınan bir alana dönüşen dünyada mana bulabileceğiniz şarkılar yapıyorlarsa eğer. bu demektir ki her halleri saygıyı hakediyor. tanım yok/saygı duruşu var.
depresif bir mutluluğu hayatımızın damarlarına zerk ediyorlar. giderek daha da bağımlısı oluyorsunuz. koca adamların depresif sesleri/müzikleri ile kurdukları dünyada çocuk olmak istiyor insan. istiyor ki tüm bu şarkılar hayatımın tüm tutanaklarının fon müziği olsun. istiyor ki insan ilk ağladığımda arkada çalan şarkı go to sleep olsun.
ya da hayattan sıkıldığım ilk an fake plastic tree birden çalmaya başlasın. ya da ilk bunalım anında/özel olmadığınızı anladığınızda creep girsin devreye ve tüm söyleyeceklerinizi şarkı anlatsın etrafınızdakilere.
sahi var mı öyle bir dünya? gidip bavulumu toplayacağım da.
What the hell am I doing here
I don't belong here.
in rainbows isimli albümlerini internetten isteyene bedava, isteyene bağış karşılığı dağıtarak, normal albümlerinden neredeyse daha fazla para kazanmış grup. bir nevi müzik endüstrisinin yeni çağ bayraktarlarındanlar. (#3504195)
edit: biraz daha araştırdım ve albümün 1.2 milyon sattığını öğrendim. ilk haftada 10 milyon dolar gibi bir para kazanmışlar, bu da son 3 albümlerinin birleşimi kadar anca ediyormuş. ve yapılan bağışlardan satılan albüm başına ortalama 8$ düşüyormuş. rakamlar bu, adamlar işi çözmüşler. darısı bizim dar görüşlü müzik piyasamızın başına.
müziğe ilk başladıklarında rap yapmayan 3 adet saksafoncu bulunduran(talking heads etkisi) grup.gönderdikleri ilk demodan sonra aldıkları cevap şudur:'your lyrics are crap.they're too personal'.
