bu kararları almayı zorluk yapan şeylerden biri de aslında duygusal olmaktır. her ne kadar duygusal olmak kötü bir şey olmasa da bu tip durumlarda zarardır. her şeyin fazlasının zarar olduğu gibi. bu kararlar da duygusal olmak, önünüze ağaç gövdesi misali engel olmaktan başka bir şeye yaramaz. yani bu kararları alırken duygusal olmanın dezavantajı şu bence. anı düşünerek hareket etmek yerine ya geçmişi, ya da geleceği düşünmektir. tabii bunu düşünmek kötü mü. hayır. ama o işler öyle olmuyor işte maalesef. onun için bir karara vardınız mı. hemen aldığınız gibi o kararı hemen uygulayın.
süregelen alışkanlıklarınızın engel olduğu durum. oysa bir hal/konum/gidişat üzerinde ısrarcı olmamalı insan.
çok zor ama imkansız değil birşeyleri değiştirmek hayatınızla ilgili.
korkunun ecele faydası yok, ölümden öte köy de yok.
bir anda yapıvermeli insan.
uzatmadan, aldırış etmeden.
rızkınız varsa her yerde var. yoksa zaten yapacak birşey yok.
kendim için düşünme zamanı...
Eğer karakterinizle bütünleşik ya da saplantılı şekilde tekrarladığınız bir davranışa dönüşmüşse bundan kopmak zordur, daha da zoru bunu kabullenmektir. Ayrıca sırf birileri istiyor veya daha mutlu olacak diye toplumun dayatmalarini normalleştirmek, onlardan korkmak bana ağır geliyor. toplum duvar gibi karşımda duruyorsa o duvarı yıkmaya çalışmak Belki beni parçalar ama bir bütün halinde kendime yabancılaşmış varlığım yerine parçalara ayrılmış tamamen bana ait olan kırıntılar daha değerlidir. bu toplum tarafından suç , günah veya saplantılı bir hareket olarak algılansa da fark etmez.
