ibrahimî dinlerin kutsal metinlerinde tanrı veya efendi anlamında kullanılır.[4][5] Hristiyanlıkta isa için "Rab isa" şeklinde kullanılmaktadır. Türkçeye Arapçadan geçen sözcük tanrı anlamında kullanılır.[6]
Kutsal Kitap'ta şu şekilde geçer:
"...RAB Tanrı göğü ve yeri yarattığında, yeryüzünde yabanıl bir fidan, bir ot bile bitmemişti. Çünkü RAB Tanrı henüz yeryüzüne yağmur göndermemişti. Toprağı işleyecek insan da yoktu..." (Yaratılış 2:4)
"Davut'un kendisi, Kutsal Ruh'tan esinlenerek şöyle demişti: 'Rab Rabbim'e dedi ki, Ben düşmanlarını Ayaklarının altına serinceye dek Sağımda otur'." (Markos 12:36)
islam'da
islâm'da Allah anlamında kullanılmakla birlikte Allah'ın 99 isminden biri değildir.
Kur'an'da Rab sözcüğü geçen ayetlerden biri şöyledir:
"...Ben sizin O'na ortak koştuğunuz şeylerden korkmam. Ancak, Rabbimin bir şey dilemesi hariç. Rabbimin ilmi her şeyi kuşatmıştır. Hâlâ ibret almıyor musunuz?" (Enâm Sûresi, 80. âyet)
her anımda yanımda hissettiğim, her anımda güvendiğim tek tanrımdır. bir şey isteyeceksem sadece ondan isterim, çünkü o her şeye gücü yeten rab’dir. Seni çok seviyorum.
