Böyle bir arkadaşım vardı. Sevimliydi. Yıllar sonra karşılaştık onunla. Belli tedavilerin akabinde bir parça düzelmişti. Ama ben onu eski haliyle istiyordum...
Günlerden bir gün rai tv izlerken r harfini söylemekte zorlanan yeğenim, spiker hanfininin güzelliğine mi yoksa diksiyonuna mı kapıldı bilmem o anda bir daha söylerken hiç zorlanmayacağı terrrrrtemiz bir "re" sesi çıkardı.
Hayatımın en güzel, en değerli anektodlarından biridir.
Ben söyleyemiyorum sözlük küçükken konuşma terapistine gittim o zamanlar 'r' yerine 'y' derdim sonradan y yerine 'ğ' demeye başladım bi tek kendi adımı söylerken tam olarak r diyebiliyorum sözcükleri yutarak Konuştuğum için benimle ilk kez muhabbet eden biri fark edemez okuma yazma öğrendiğim zamanlarda da r harfinin yerine hep y yazardım yani nasıl konuşuyorsam öyle yazardım annemler bende disleksi olduğunu düşünüyorlardı bi dönem sonradan düzelttim bu davranışımı bu arada keşke hala r yerine y diyerek konuşsam diyorum bu sayede piyasa yapardım sözlük ah 5 yaşındayken denk gelicektiniz bana varya.
R'leri söyleyebilmek kadar sıradan bir durum. Yıllar önce gittiğim diş doktoru hastalarınından bazılarının pelteklik yapan diş teli olup olmadığını sorduklarını söylemişti. Nedeniyse beyazıt öztürkmüş. ilginç..
Murat bardakçı durumudur kendileri r harfini y şeklinde yumuşak söyler içimde bulunduğum durumdur. Muray bey'in fransızca çok iyi konuşur nede olsa r harfi yok.
