hayal gücünüzü artıran, beyin hücreleri arasındaki bağlantıları güçlendiren ve en önemlisi yeni yolaklar oluşturan, büyük resmi görmenizi sağlayan, çoğu zaman ben bunu nasıl yapacam deseniz de içindeki halaylarla sizi yeniden kendine bağlayan yapboz.
Annemizin tıka basa doldurduğu buzdolabımızdan bir şey çıkarırken veya buzdolabına bir şey koyarken hangi parçanın nereye en uygun olacağını planlayarak geçen çocukluğumuz sayesinde milletçe pek zorlanmamamiz gereken oyun.
renkli kısımlar bitti ve sadece gökyüzü kaldı. şuan tüm parçalar aynı renk olduğu için yaklaşık 500 parçanın yerini 1 yıldır bulamadım. yardım etmek isteyenleri beklerim.
eğer tek yapılıyorsa kendi kendine konuşma özelliği kazandıran uğraş. kesinlikle çok eğlenceli bir hobidir ancak 1500+ olanları hem sinirleri yıpratır hem de miyop yapabilir.
geçen hafta binlik olanlarından birini bitirdiğim hede. sardı ama şerefsiz. çok güzel kafa dinleme imkanı sunuyor bi kere insana. aç arkadan slow bi şarkı. parçaların içinde kaybol sonra. bütün düşüncelerini at bir kenara. yapamadığın zaman küfret, lanet oku rahatla. sonlara doğru verdiği zevk ise zaten bambaşka.
en yakın zamanda yeni bir tanesine başlayacağım.
sözlükte gördüğüm bir ileti ve yönlendirdiği blogun gazıyla başladığım yeni vakit öldürgecim. yeni başlıyorum diye 1000 parça yeter diye alıp da kısmen tamamlayınca eşşek kadar olduğunu görmek de pek iyi olmadı bu arada. nasıl parçalamadan uluslararsı taşıyacagım lan ben bunu. En iyisi iki parça halinde yapıştırıp türkiye'ye dönünce birleştirmek.
sabır ve meşakkat gerektiren iş. en son bizim ev dolaylarında 3binlik puzzlelar dönüyordu. ancak bu işe gönül vermiş adamların sayısı da ciddi anlamda fazla. merak edenleri için işin uzmanından puzzleların hikayelerini ve tekniklerini dinlemek mümkün. http://emzegrit.blogspot.com/
