Bilirim bilmesine hüznün hilesini
ölümün dirim olduğunu da bilirim
düşerim yine hayaller peşine
gözlerinizin içinde döner dünya
titrer elim ayağım insan olurum
Bütün doğumlar yeni hayat kitabında
derin suların kayalarıymış eski
birini unutursam etrafıma bakarken
kokusuz açıyor gül, kuş kanatsız uçuyor
giysi biçiyor gövdeme tanrı torunları
yılanların değiştirdiği gömlekten
Bir dağın koynunda doğurmuş anam beni
karla ovmuş sırtımı ateşle dağlamış
düşlerimin kuş cenneti sıkça yanıyor
bu yüzden gülü velveleyle açıyor ömrümün
talan ediyor ümidimi uçurum düzeni
Kıvılcımların içine düşüyor orman
yok oluş sanrısı burda başlıyor ya
kül altında renklere bölünüyor kök
bu aşk sarmalında yerimi aranıyorum;
hangi yolu yürüsem karşıma çıkıyor
pusular panayırının ölüm çadırı,
namlusunu yağlıyor avcılar iştihayla
biliyorum bilmesine bezirgan hilesini
gözlerimi kapatıp aşkta ısrar ediyorum. **
