herkesin bana benzediği
yüzümün güleç aynasında
şiir küpüyüm.
-kalbim sır kapılı gök kubbe-
yalanın sıratında öğrendim doğruyu
pablo neruda'nın beni çaresizliğimle düşündüğü...
ben ki, mavi-yeşil bir düş silüetiyim
göğsümde hülâlı aşkların cenneti
içine şafak söküğü umut gülleri ektiğim.
