Punk kültürü, 1970'lerin ortasında Prog rock ve Heavy metal'a karşı bir hareket ve isyan olarak ortaya çıkmıştır. Kültür, minimalist sistem karşıtı müzik Punk Rocka dayalıdır.
Türkçe anlada cok kaliteli örnekleri bulunur : Rashit , Kim Bunlar , Mavi Sakal , Cemiyette Pişiyorum , Kara Kedi nin ilk albümü , son dönemlerde Panik...Punk rock ta ki rahatlık bu ülkede anlaşılamamış ve dogallık hep bir köşede kalmışdır ve artık biri buna dur demeli.
Punk, kendi giyim tarzı, felsefesi, edebiyatı dansları ve görselliği ile sağlam bir akım olmuştur.
saygı duyarım.
fakat birde cumartesi punkları mevcuttur bunlara taksim istiklalde rastlamak mümkündür.
alt kültür yaratmasıyla punk tarihteki yerini almıştır. üst kültüre adaptasyonunu tamamlamış tipler saçmalayadursun the clash hepsine tarihi ayarı vermiştir (bkz: the clash/#4772274).*
ayrıca; punk, metal ve türevlerinin yere göğe sığdırılamaması da cehaletten olsa gerek. hayır, seviyoruz biz bu müziği deseniz kimse bir şey diyemez. ama "bilmem kimin davulcusu süper!!" dedin mi "siktir salak bak burada şu, şu ve şu da var" cevabını alırsın. aynı şey gitar için de geçerli, bas için de. salaklığın lüzumu yok. hepsi kötü oğlum uzatmayın işte.
p.s. hızlı çalmanın iyi çalmak olduğu sanrısına ise diyecek sözüm yok ama bu ne acele evladım? ver hızı, ver sesi... of süper çaldın üstadım. enstrumanlara tecavüz etmeyi bırakın ulan!
ankara oyun havaları gibi hepsi birbirine benzeyen bir müzik tarzı. aynı ritmin üzerine at üzerinde şarkı söyler kıvamındaki sözler ile nakarat kısmındaki "hoov" "haa"'larla ünlüdür.
genelde kaykay'cıların çok sevdiği bir tarzdır.
punk aynı zamanda bu müzikle kafayı bozmuşlara da verilen isimdir. sistem karşıtı, nötr etken insanlardır. duvarlara sloganlar yazarlar. pembe rengi severler, sistemin insanları köpekleştirdiğini, hayvanlaştırdığını belirtmek için zincirler ve çivili tasmalar takarlar. ingiltere kaynaklı bir akım olduğundan bayanlar ingilteredeki kraliçeye atıfta bulumak için dantelli kıyafetler giyerler. giyimleri aslında bir ironiden ibarettir.
amerika' da yoğun baskının sonucunda 'beat'ler ve 'flower power' dan farklı olarak; punk akımınının devamını sağlamak amacıyla el ile çoğaltılan, içinde şarkı sozunden makaleye kadar bir çok yazı bulunan ve bu underground yazıları bir arada toplama işlemine 'fanzine' diyerek ileriye dair guzel bir miras bırakmışlardır.
(bkz: fanzin)
ingilterede işçi sınıfının ortaya çıkardığı sex pistols the clash vs. gibi gruplarla büyüyen sisteme karşı olan devrimci gençlerin en büyük müzik felsefeleridir.bu döneme bakıldığında ise en popüleri (bkz: green day) dir.
bir akım olarak 1970lerin punk'ı, avangard sanatlardan 1910-1920lerin dadası ile karşılaştırılabilir. Ortaya çıkış nedenleri, insanları şok etmek istemeleri, ""anti" olmaları... Punk nasıl 70'ler ingilteresinde ahlaki paniğe yol açtıysa (tabii medyanın tetiklemelerini de hesaba katmak gerekir) dada da açmıştır.
punk amerikada parasızlıktan yırtık pantalon yırtık pırtık t-shirtler giyen ve converse (amerikadaki en ucuz ayakkabı) giyen insan grubudur.
son zamanlarda ise müzik ve hayat felsefesi olarak anlaşılmaya başlanmış şey.
Punk , insan olmanın bir yansımasıdır . Bizi diğer hayvanlardan ayıran nedir ? Kendimizi tanımlayabilmemiz ve kendi genetik "tek" liğimizi sergileyebilmemizdir . ironik olarak , pazarlamacı ve sosyal araştırmacılar punk müziğini çoğu zaman "ilkel" ve "hayvani" olarak tanımlamaktadırlar .
Onlar şiddetin punk'ın anahtar özelliklerinden birisi olduğuna inanırlar ve şiddet çok dikkat çeken ; üstelik haberlerde en kolay yer bulabilen konuların başında gelir . Şiddet konusuna bu yönden bir yaklaşım punk'ın asıl anahtar özelliklerinden birinin gözardı edilmesine neden olur :
Punk , insani özelliklerimiz olan sonuç çıkarma ve sorgulama ile birlikte elde edilen tecrübelerle "tek" olmanın dışa vurumudur .
Şiddet ne sadece punk'a özgüdür , ne de genel bir şeydir . Kendi içinde değerlendirilince ; punk düşüncesiyle ilgisiz şeyler buna sebeptir . Örnek olarak bir lisedeki bir punk ile iyi bir futbol oyuncusunun kavgasını ele alalım . Futbol oyuncusu ve çevresi punk genci gerçek bir insan olarak değerlendirmemektedir . Aksine , onu bir öfkeli sözler deposu olarak kullanır , her gün dalga geçer , provoke eder ve utandırırlar . Bunların sebebi , hepimizin bildiği gibi kendilerine olan güvensizliklerinin dışa vurumudur .
Günün birinde , tüm bunlar punk gence fazla gelir ve futbol oyuncusuna koridorda saldırır . Öğretmenler tabi günün sonunda garip saç şekli pis kıyafetlerini delil göstererek punk genci şiddet yanlısı ve kontrol edilemeyen bir tehlike olarak ilan ederler . Yerel gazete hemen yazar : "Koridor kavgası , şiddetin punk -rocker'ların yaşam tarzının bir parçası olduğunu tekrar gösterdi" .
gerçek bir insan olarak kabul görmemenin getirdiği ani kızgınlık punk - rockerlara özgü bir hareket değildir . Bu insani bir davranıştır ve kabul görmeyen , değer verilmeyen , aşağılanan herkes aynı tepkiyi verecektir . Üzücü olan punklar arasında çok fazla şiddet örneğinin yaşanmış olmasıdır . Kendilerine punk diyen bazı yanlış yönlendirilmiş insanların yaptıkları daha da kötü örnekler oluşturmuştur . Ancak kin ve şiddet , punk'ın özellikleri arasında olmayıp , savunduğu değerlere de ters düşmektedir . Kin ve şiddet punk topluluğunu bir arada tutan yapıştırıcılar değildir .
Tek olmama insanlığın korumasıdır .
Punk , sosyal statü kaybı korkusuna karşı verilen sürekli mücadeledir .
Punk , insani özelliklerimiz olan sonuç çıkarma ve sorgulama ile birlikte elde edilen tecrübelerle olmanın dışa vurumudur .
Punk ; insan doğasını göz ardı ederek sürdürülen sosyal yaklaşımları çürütmeye , yalanlamaya çalışan bir harekettir .
Punk , kendini geliştirmede bir sorgulama ve sonuç çıkarma sürecidir ki ; bu sürecin sonunda sosyal bir gelişim de gözlenebilir .
Punk ; dünyanın bizim yaptıklarımızdan ibaret olduğuna dair bir inançtır . Gerçeklik bizim dünyayı anlayışımızla oluşur ; bir yerlerde olayların olması gerektiğinin yazılmış şekliyle gerçek oluşmaz .
Punk , sosyal statü kaybı korkusuna karşı verilen sürekli mücadeledir .
--spoiler--
punk 1950'lerde almanyada i$ci harekatina takılan isimdir. 1970'lerde ise ingiltere sokaklarina müzik olarak sızmayi ba$aran punk kar$it özelliği ile bilinir. savunduğu ideolojiler (bkz: anar$izm) in çe$itli kollaridir. do it yourself (bkz: kendi i$ini kendin gör) felsefesini savunur 1970'lerin ortasinda burjuva nin takıldığı elit yerlerdeki barlarda sahne alarak kendi içinde tatlı su punk u ve gerçek punk diye ayirilmi$tir. gerçek punk a anarchopunk da diyebilirsiniz. kızmaz yani rahat olun. ayrica sadece müzik değil ta$$akli da bir felsefedir punk. ne yazik ki 80lerin sonunda punk öldü ideolojiler ütopya raflarina kaldirildi ve dı$ görünü$ imaji bir çok insani süsler oldu...
"biz pankçıyız olm. bizde para ne gezer. bak piiisingim düştüğ" diyen veletlerin eline düşmüş, "damalı şeyler=punk" olayına dönmüş popüler kültür kurbanı.
punk 1976'da bir enerji, öfke ve slogan patlaması olarak başlamış; ama ideolojik olarak hippilerden bile daha muğlak bir tutuma saplanmıştı. punk'çıların neye karşı oldukları belliydi: punk zengin salonlarda boy gösteren kamyonlar dolusu insanın kendilerine hizmet ettiği ve bir albüm yapmak için aylarca bir araya gelmeyi bekleyen 'süper topluluklara' karşı bir tepkiydi. ölümlüler, özellikle de ekonomik bunalımdan etkilenen ölümlüler bu tip topluluklara karşı yabancılaşmışlardı. punk basit bir çözüm yolu sunuyordu: bir gitar kap ve kendini ifade et!
punk skiffle müziğin yeni,çılgın ve modern bir türü gibiydi. bir sürü kızgın çocuğun rahatı yerinde pop dünyasını altüst etmesini ve kendini anlatabilmesini sağlayan punk, kavramsal açıdan politik nitelikteydi. dil ve imgelem açısından da son derece politikti. 'anarşi' çığlıkları atıyor, gamalı haç simgeleri kullanıyor ve gümüş yıldönümünü kutlayan kraliçeye karşı hakaret dolu sloganlar üretiyordu. ama tüm bunların arkasında yatan neydi? tüm bunlar sadece birer nihilizm ve anarşi gösterisimiydi? bu simgeler ulusal cephe'yi mi sevindirmeli, yoksa sosyalist işçi partisi bu öfkeli, düzen karşıtı temalarıyla punk'ı devrime giden yolun bir parçası olarak mı selamlamalıydı?
tüm punk topluluklarının kendilerine biçtikleri rolü farklı bir biçimlerde tanımlamaları nedeniyle, bu sorunun basit bir yanıtı yoktu. tüm gruplar birbirlerinden tamamen farklı yaklaşımlar benimsiyor, hatta rakiplerinden nefret ediyorlardı. punk için ne denilirse denilsin, onun yekpare bir yüzü yoktu!
