üzerine yalanıp bir pul yapıştırılmamış mektuptur. aslında sikindirik bir kağıt parçasını, ondan daha büyük bir kağıt parçasına yapıştırmaktan daha çok anlam ihtiva eden bir söz öbeğidir.
bireyi mektuba indirgeyip, buna göre baz alma dolayısıyla teker teker, tüm koşulların göz önüne gelmesiyle anahtar deliği kıvamında ileriyi görmektir. kişiden kişiye bu görüş açısı azalır veya fazlalaşır. kimi güneşin alabildiğine ışığında bulunabildiğinden en ileri noktasını görür. kimi ise mum ışığında kalmıştır, içinde yazılmış, çizilmiş onlarca plan, program varken, bunları ne yapacağına karar verememiştir. içinde patlamış hayalleriyle, ideallerini dökecek bir başka yaşam bulamadığından mütevellit, o sahip olduğu en büyük değerlerle kaybedilmeye mahkûmdur. sureti akla gelince değerleriyle anılan isimlerin bir bir yok olmasına ön zemin hazırlar. yolunu doğru çizemeyenler, 5 saniye içinde mükemmel olan hayatı intihara sürükleyen nedenleri daha iyi bi görürler. görmek, düşünmek ve istemenin yeni meyvesi olacak şeylerin farkında olup, ulaşmayı bilmezler. zaten göreceli değil midir bunlar böyle? kimisi çok arzuladığına çabalamadan sahip olur. kimisi hayatını, zamanını, parasını, aklını vermesine rağmen sittin sene ulaşamamıştır. belki de şanstır hepsi? ya da içerisinde bulunduğu ortam ve insanlar tetikliyordur sonucu. her şeyin istenilenin dışında gelişmesi can sıkar, düşünceyi bulandırır. peki neden çabuk pes edilir? neden korkulur? niçin üzerine koşulup devirilmeye çalışılmaz? sanıyorum kader denilen şey bu. önüne geçilemez, arzuladığını sana vermez. ya da istemediğini verir. tanımı yapılmaz, belli değildir. arz etmek gerekir ne olursa olsun, başarı burda gizlidir.
ne yapacağınızı, ne yapmak istediğinizi bilmiyorsanız bırakın, siktir edin. sadece üzerine 2 kuruşluk bir pul yapıştırılmamış, içeriği başkalarının zerre sikinde olmayan şeylere kafanızı yormayın. bildiğin adressiz veya gönderilmemiş bir mektup olarak içinizde patlasın dursun. sanıyorum çoğu insan için ihtiva eden buydu. gelişme, fos.
