son derece olumsuz etkilerdir. tedavisi imkansız yaralar açar insanın ruhunda. örneğin benim ilkokulda bir hocam vardı. psikopatlığın nirvanasında idi. mazhar osman'ın örneklem kümesinin daimi elemanı. beni hergün aspirin almaya gönderirdi. alırdım. sonra git gripin al. sonra git maltepe sigara al. sonra git şunu al bunu al. hayır neden beni seçiyordu anlamıyorum. ayrıca bu öğretmen kadın olmakla beraber daha çok erkeğe benziyordu. günde tükettiği 3 paket maltepe sebebiyle bir borazan kadar korkunç sesi ile en az bir sefer beni çağırırdı: uuuuvvvvvljjjjvvvvvv!
sınıfta bir deney mi yapılacak, yeni bir şey mi var. hep ben hep ben. biyolojide kalp konusunu işliyoruz:
-uvjb. dışarı çık ve koş gel.
sonra nefes nefese gelirim ve millet benim kalbime bakar. sonra hocanın muthiş tespiti:
-gördüğünüz gibi insan bedeni çalıştıkça kalp hızlı atmaya başlar.
bu olayın tek artısı çamurla dolan önlüğümün arkası için annemden yiyeceğim azar bir de kalbimin atışını dinlemek için kulağını göğsüme dayayan kızlar. ah ahh. neydi o günler?
hayır sanayiye çıraklık yapmaya mı gitmiştim yoksa okula mı? bu dönemde bir şeyler öğrenmek bir kenara öğrendiğim herşeyi unutmuştum. tam bir zaman kaybı idi benim için. sonra bir sebeple şutlamışlardı. iyi de olmuştu.
