''tül yeni yıkandı, kokusu midemi bulandırıyor, çocuk uyuyor, zıkkım iç, bok iç, içme, öf kahvehane gibi koktu, ya elinde sigarayla gezme! , düzgün söndür şunu.''
çocuk(ben oluyorum)bütün bi yıl boyunca o zamanın lgs'si olan liselere giriş sınavına hazırlanmaktadır. sınav günü gelir o gün hasta olan "normal olan benim" sınava girer. bir iki ay sonra sonuçlar açıklanır ve anadolu lisesine yerleşildiği öğrenilir. işte o an hafızalardan uzun süre çıkmayan cümle anneden gelir: "sen hastasın diye sana bi torpil mi yaptılar acaba?"
psikopat mısın,cahil misin nesin? bak yine kötü oldum. unutayım en iyisi.
önce yavrum benim diyip sarılmış, akabinde senin ağzını, yüzünü dağıtırım.duvardan kıvılcım çıkartırım bi daha bu odayı dağıtırsan diyebilen annedir. ***
- papazın torunları
- manyağın kızı
annemin kızdığında söylediği sözlerdir arada çok kızdığın da bu sözlerimi de ararsınız deyişi vardır akıllara ziyan.
annem yaa
-anne ben ne yaptım ki?
-sus!allah canını almasın senin
-ama anne ben cidden birşey yapmadım.
ve o muhteşem çıkış az önce söyledigine inat (allah canını almasından)pisikopat moduna geçer ve
-allah belanı versin senin.
o şu şekil söver, bu şu şekil söver, herkes şu şekil söver:
" Ben senin için saçımı süpürge ettim! "
" Yemedim, yedirdim; içmedim içirdim! "
" Dokuz ay karnımda taşıdım ben seni, az mı kahrını çektim! "
" Yazıklar olsun!"
annenin çocuğunu korkuya ve endişeye sevk eden; genelde uyarı mahiyeti taşıyan sözleridir. bu sözler fayda etmez ise, davranış olarak geri dönmesi muhtemeldir. (bkz: güdümlü anne terliği)
