gelişim bakımından kusurlu bir "meslek" dalının çevresinde dönen beyhude çaba velev ki psikolog hangi boşluğun karşılığı olarak var ki onun yerini bir şeyin doldurması gereksin. bir kişi karakterindeki eksikliği elbetteki kendisi onaracaktır ki psikoloğa gidiyorsa bu eksiğini zaten kendisi de biliyordur. kendi düzeltemediği problemi de zaten psikolog düzeltemez. yani mesela karınızla ayrıldığınız zaman psikolog "dostum ben karınla konuşur ikna ederim üzülme sen" demez ya da intahara meyilliyseniz ve bu yüzden psikoloğa gidiyorsanız, yani bunun bir problem olduğunu düşünen biriyseniz zaten intihar falan etmezsiniz; bunu doğru bulmadığınızdan bu görüşten rahatsızlık duyuyorsunuzdur. kendinizi değersiz görüyorsanız ve bu sizin için problem teşkil ediyorsa çözümü elbet yine kendinizi değerli hissedeceğiniz şeyler yapmak öyle ortamlarda bulunmaktır, psikolog size bunu da sağlayamaz yani neresinden tutsanız elinizde kalır. insanın yalnızlaşma, yabancılaşma sürecinde ortaya çıkan bir meslek dalını çok da vazgeçilmez olarak görmeniz veyahut tek çözüm olarak kavramanız gerekmiyor. bir bilim olarak psikoloji çok eski bir disiplin ama psikolog kesinlikle bunun bir temsilcisi değil sadece vezne görevlisi gibi bir meslek dalının temsilcisi. sizin felsefeye ilginiz yoksa filozof sizi nasıl bu yola çekemezse sizin kendinize hayrınız yoksa psikologda size herhangi bir etkide bulunamaz bu tarz disiplinler teoriktir, pratikte insanlara bir şey vermez, vaad etmez sadece ilgisi olanlar faydalanır bir nebze. ben pırasa sapı öneriyorum, ciltteki sivilceleri suyuylan yok edip her yaşta ergenliğe kati çözüm olur.
