sanırım bende de var olan bir durum. son zamanlarda, bi stres, bunalım içindeyim. hayattan da zevk alamıyorum. zaten özgüvenim sıfır. tek çare, bi psikiyatrist ile görüşmek.
Psikolojinizin bozuk olup olmadığına kim karar veriyor? Kendiniz? Ya da Bir uzman?
Her kimse ona söyleyin ki; beyin, düşünce mekanizması ve geri kalan tüm alternatif fonksiyonlarıyla beraberinde sınırsız bir bilgi üreteci ve belleğidir.
Size ait olan farklılıklarınızı yadırgamayın. Normallik kavramı tamamen aptallar içindir. Düşüncelerinizi engellemeyin ve tabularınızı yıkın. Algınızda imkansız ve gerçekleştirilemez hatta imajine dahi edilemez olarak yer edinen her pürüzü zımparalayın.
Sizi bu fikre, psikolojinizin bozuk olduğu düşüncesine sevk eden unsur nedir? Üzerine gidin. Bir yanlışlık buluyorsanız davranışlarınızı disipline edin. Ama sakın ha, beyindeki akışı bloke etmeyin, bastırmayın.
Sakıncalı düşünceler birey tarafından uygulamaya dökülmedikçe hata olarak addedilemez. bunu da asla unutmayın.
Bazen başkaları beni bu hale getirdi diyorum. Bazen de kabulleniyorum kendi kendimin sebebi olduğumu. psikolojisi bozuk olmayan insan nasıl olur onu da bilmiyorum. Herkesin dengesiz hareketleri var. Ama sanki benimkiler daha çok gibi. Belki de 7/24 kendimle yaşadığım içindir. Diğerleri nasıl dayanıyor kendiyle yaşamaya? Ben nefret ettikçe ediyorum ruh halimden. Daralıyorum, kaçacak bir yerim bile yok. Yıllardır nasıl yaşıyorum bu şekilde? Ya da daha kaç yıl böyle acıyla geçecek? insan kendine zülmedince daha büyük ceza kalmıyormuş. Ben kendimi yiyip bitireceğim. Ha dış etkenlerin de payı var tabii ama, sağlam olsaydı psikolojim; dik dursaydı bunlar olmayacaktı.
Panik atak ve anksiyete krizleriyle bogusmak zorunda olandir. Sizin icin o tek merdiveni cikmak ne kadar kolaysa onun icin o merdiven sanki 555 merdivendir merdivene giden yolda sanki onu engelleyen seyler vardir. O tek merdiven kafasinda buyurde buyur. Hayat kalitesi duser. Zordur. Kafayi ciddi anlamda kirali 3 yil falan oldu. Mesela kasik yere dustu sen olsan egilip alirsin ama o egilip alana kadar aklina binturlu seyi getirir egilip almak onun icin atese uzanmaktir asla egilemeyecegini dusunur o kasik sanki ona zarar verecekmis dunyanin sonu gelecekmis gibi hisseder. Zor iste zor.
En çok da anneme üzülüyorum. Benim bu mal tavırlarım ve davranışlarım yüzünden sürekli üzülüyor ve kırılıyor.
Elimde değil işte yapamıyorum o kadar da ilaç almama rağmen..
bir sürü kötü haber okuduğumuz, birebir şahit olduğumuz, tüm ilişkilerimizi bozan internet bağımlılığımızla ( uyuşma ihtiyacımızı karşılıyor), gitgide yalnızlaştığımız, doğadan, insandan ayrı düştüğümüz bir çağda normaldir. asıl normal olmak normal değil.
Anormal durumlarda anormal tepkiler vermek gayet normaldir. Şu anki duruma adapte olup normal tepkiler verebilen insanlardır esas psikolojisi bozuk olanlar.
