bir insanla "şaka" adı altında durup durup dalga geçmek, küçük düşürücü sözcüklerle hitap etmek ya da gerçeği yansıtıp yansıtmaması farketmeksizin karşıdaki insanın fiziği ve kişiliğiyle ilgili olumsuz yorumlar yapmak; maruz kalan kişi "bunu bir daha duymak istemiyorum." dediği halde ısrarla aynı üslubu kullanmaya devam etmek. diğer bir deyişle karşıdaki insanı görmezden gelmek. bunlardan biri ya da birkaçı bir araya toplandığında adına "psikolojik şiddet" denilmektedir. yapan genelde bilerek yapar zira yapanın, maruz kalan kişinin enerjisini düşürdüğünü anlamaması için seme olması lazımdır. bir seme de zaten herhangi birine psikolojik şiddet uygulayabilecek kapasiteye sahip değildir. bunu yapan kişi seme olamaz fakat narsisist bir ruh hastası olması gayet olasıdır. bu tarz insanlardan "ben altınım." dese uzak durun. zaten muhtemelen bakır haliyle kendisini altın sandığından bu kadar hadsizdir.
Öyle anlar var ki tek bir hatırlama ile kendime olan bütün saygımı kaybediyorum. Güçlü olmadığıma güçlü rolü yaptığıma inanıyorum, çirkin olduğuma ama ama bunu gizlemeye çalıştığıma inanıyorum. Zeki rolü yaptığıma inanıyorum. Buna gerçekten maruz kalan bir insanın kesin bir zafer şansı çok düşük zayıf düştüğün her an orada bir yerde seni yakalayacak olumsuz düşünceler oluyor.
Yakınmayı da kendime yakıştıramıyorum Duygularımı gizlemeyi de. Umarım geçicidir diyeceğim ama pek sanmıyorum. illaki bu ruhsal çukura düşeceğim ve böyle zamanlar için bir planım olmalı. Ne kadar sevimsiz değil mi yahu bu yazı bile ne kadar sevimsiz.
Şiddet ile aynı şeydir. Peki şiddet nedir. Anneye anlatır gibi anlatayım, kısaca. Bir varlığa elinizle, ayağınıza, silahınızla, sopayla, küfür veya hakaretle bir takım temaslarda bulunursanız, o varlığa saldırmış olursunuz; eğer aynı davranışları planlı ya da plansız şekilde, aynı varlığa zarar verebileceğiniz bilinci (düşü, hayali, fikri, tarzı, adeti) ile sergilerseniz şiddet göstermiş olursunuz. işte psikolojik şiddet te insalara ya da diğer canlı varlıklara, onların psikolojisini bozduğu ya da bozabileceği bilinen bir takım davranışların, bilinçli olarak sergilenmesi tutumdur.
uygulayıcısının, hedef aldığı kişiyi duygusal anlamda tahakküm altına alıp cezalandırmak, küçük düşürmek, toplumdan soyutlamak, değersiz olduğunu hissettirmek gibi yollarla sistematik ve gaddarca istismar ettiği, insan ruhunun kırılganlığına yapılan bir saldırıdır.
şiddetin en acımasız ve kaçışı zor olan bu türü, cinsiyetçi söylemlere alet edilmemeli, kadın ya da erkek toplumun her alanında, her statüdeki veya güçteki kişiye karşı uygulanabileceği bilinmeli ve cinsiyetçi gruplarca istismarına izin verilmemelidir. psikolojik şiddeti yalnızca erkekle/ kadınla eşleştirmek, şüphesiz diğer grubun negatif ayrıştırılarak farkında olmadan psikolojik şiddete maruz kalmasına sebep olacaktır.
Şimdi de kanser sacan feminaziler silah olarak bu kavramı kullanıyor.
Çok basit bir soru: psikolojik şiddetin sınırını kim nasıl ölçecek? Yoksa bu da "kadının beyanı esastir" argümanına göre erkek düşmanlığından gözü dönmüş feminazilere mi bırakılacak ?
Feministler gittikçe abdyi saran ve ifade hürriyeti önünde ciddi bir engel olan sjw kanserine bulaşmış durumda. Söylediğiniz her cümleyi, eleştiriyi " psikolojik şiddet" adı altında susturmaya doğru gidiyor bu.
Son derece muğlâk, soyut bir şiddet tanımı.
Ifade hürriyeti en temel haklardan biridir ve psikolojik şiddet gibi zirvaliklara kurban edilemez.
Ancak ilişki bittiğinde yarattığı travmanın boyutuna dair korkutucu gerçekleri görebiliyorsun sanırım. Hep biliyorsun iyi gelmediğini de bu farkındalık seni koruyordur diye düşünüyorsun yaşarken. Hayır korumuyor. işittiğin cümlelerin hakaret olduğunu bilmek onun seni yaralamasına engel olmuyor. Zihninde açılan bir yara da bedenindeki kadar çabuk iyileşmiyor. Psikolojik şiddetin sadece bir alt başlığını yaşatan kişi, mutlaka zaman içinde diğer alt başlıkları da yaşatıyor. Sabretmek, görmezden gelmek, önemsememek en büyük yanlış. Zaman geçtikçe yitirilen özsaygı ve yok olan özgüven yüzünden, dönüp gitmek her geçen gün zorlaşıyor çünkü. Kısırdöngüde yok olan bir benlik olmamak için, arda bakmadan uzaklaşmak gerek.
bunun bir cezasının olmayışı berbat bir şey. hele bu kişi ailedense, güçlüyse, statüsü yüksekse, insanlara nazik biri izlenimi verecek kadar zekiyse. anlatsan seni garipserler . dövmüyor,sövmüyor, alkol yok , aldatma yok eee diyorlar. diyemiyorsun gözlerindeki hissizlik duygusuzluk, seni küçültme çabaları , azıcık mutluluğuna bile hasetlenmesi , seni yüzde yüz kontrol edemediğinde sorun çıkarması ,evin her yerine duygusal tuzaklar kurması imalarla o ses tonundaki gıcıklıkla bile zihinini kontrol etmeye çalışması ,sevgisizliği belki de gizli kini,bilincinizle baş edemediğinde buz gibi sessizliğiyle evin her yerine huzursuzluk ağı örmesi, kıskançlığı,yüzeyselliği , kışkırtıp delirdiğinizde ajitasyonu kullanması ,mağdura yatması, iyilikle yaklaştığınızda bunu fırsat görüp gram minnettarlık göstermeden üzerinize daha çok gelip daha fazla şey beklemesi, ürkek ,insanlara güvenemeyen, sosyal ilişkileri bozuk başarıdan bile korkan motive olamayan bir birey olmanız ve o insana maalesef daha bağımlı hale gelmeniz. bunun bir cezası olmalı.
ruhunuzda kapanmayan yaralar açar. tedavisi uzun yıllar alabilir. tam atlattım derken bir şey olur hayatınızda ve tekrar tetiklenir. işkence altındaki insaların bu yöntemle kişilikleri ve düşünce yapıları bile değiştirilebilir.
Yarası kapanmayan, kanaması durmayan, iyileşmesi çoğu zaman imkânsız ya da uzunca zaman alan şiddet türüdür.
Benliği yok eder.
Ve ne yazık ki cezası yok!
Bunu kurumsal firmalarda (özellikle bankalarda) bir kadının altında çalışan herkes bilir. Öyle bir raddeye gelir ki fizyolojik şiddeti bunun yerine tercih edersin.
nasıl anlatsam, biri vurunca ağlamazsınız. siz de ona vurursunuz gerekirse.
ama biri bu şekilde vurunca size, ağlıyorsunuz işte.
en sert olanı sevilen kişilerden gelenidir.
sonuç: kimseye gönül koymayan çünkü gönül kayabilecek naz yapabilecek kadar değerli olduğunu hiç hissetmemiş, neredeyse hiçbir şey istemeyen, hiçbir şeye heveslenmeyen, uzun zamandır görüştüğü bir arkadaşı olsa merhaba deyince mutlu olan, az samimi olduğu biri merhaba deyince şaşıran biri seni seviyorum dediğinde "dalga geçiyor" diye alarm çanlarını çalan bir speedy..
merak ediyorum bu bitince nasıl bir insan olacağım acaba?
