hem psikoloji hem trafik literatürüne kazandirmis oldugum yeni terim. *
bu fren cesidi sadece acemi sürücülerin arabasinda görülür ve yanda oturan yolcu tarafindan gerceklestirilir. acemi soforun arabasina bir sekilde binilmistir ve artik dönüsü yoktur. bir sekilde o yol gidilecektir ve arabanin hareketlendigi her an kabus kaldigi yerden devam edecektir. hele bir de acemi soforumuz biraz hizlandiysa ve artik yavaslamasi gerektigine inaniyorsaniz psikolojik fren in tam zamanidir. ayak, olmayan fren pedalina gider ve tüm gücle ileri itilir ve arabanin durmasina yardimci olunur. * arabadan inildiginde ayak uyusmus olur ve sag el de kapi kolunu sikmaktan tutmaz olmustur. hayirli olsun, artik psikolojik bir sakat olmussunuzdur.
acemi söforün durumu farketmesi ise pek hos olmayacaktir; **
acemi: hayirdir abi gerildin birden?
yolcu: yooo, ama biraz yavaslasan iyi olacak gibi
acemi: ehe, dösemeyi biraz daha ittirirsen freni ayaginla yapican zaten
yolcu: pardon ya, farkinda degilim
acemi: bari ön tekere koyma ayagini, takla attirican, ahahha.
ingilterede yayaların daha geniş kaldırımlarda yürümesi ve olası okul çıkışı ölümleri azaltmak amacı ile sürücülere uygulatılan frendir. Bilinçaltımızda daralan bir yolda yavaşlamak kodlanmış demekki gazı kökleyip oradan kaçmak değil. Sanırım doğru hamle.
