fiziksel acı geçicidir ve iz bırakır, psikolojik acı çok yönlü ve farklı açılardan bakıldığında çoğu zaman kalıcıdır, iz bırakır ve nüksedebilir.
bu bakımdan psikolojik acı daha tehlikelidir fakat sağlam bir karakteriniz varsa üstesinden gelirsiniz.
ne biçim versus lan bu!
Acı hissedememenize neden olan yani sizi evrenden silen şey ikisinden de acıdır. Bu hastalık derealizasyon. Bu hastalık panik ataklarda da görülse de kronik olanı ve gitgide ilerleyeni insana çok farklı deneyimler yaşatmakla birlikte tarifsiz bir kötülüğü de beraberinde sunar. Acı çekmek arafta kalmaktan iyidir. Ne demek istediğimi anlayanların ne kadar kötü bir hayat yaşadığını tahmin bile edemezsiniz. Çok az sayıdaki insanın tam anlamıyla yaklaştığı bu gerçeklik algısındaki tam değişme durumu acı denilen hissel şeyin de ötesinde bir istenmezliktir. Çünkü bu dünyada bedeniniz sayesinde varsınızdır. bedeninizle yaşadığınız bu uyuşmazlık size acı denilen şeyin ne kadar da dünyevi bir kötülük olduğunu gösterir.
kemik kisti ameliyatı olan biri olarak söylüyorum. (bkz: kemik kisti) acıdan dişlerini öyle bir sıkarsın ki, dişlerin kırılmasın diye ağzına bez koyar gariban anan. bence bu ikisi çok farklı kavramlar. Acı eşiği denilen bir olay var. Kiminin yüksek kiminin düşük..
