Tanıdık gözüyle bakmadan nedir allasen robot mu bu psikologlar? Ya tanırsın ya da tanımazsın. Tanımıyormuş gibi yapıp tanımak diye bir şey olmaz.
Ayrıca bu kural daha çok danışanı korumak için var. içindekileri süzmeden anlatsın diye. Psikoloğunla aynı ortamlarda sürekli bulunduğunda ister istemez tedirgin olursun. Ben güveniyorum diyebilirsin ama ani bir dalgınlık yaparsa hissi yine de içini kemireceği için efsane bir güven de oluşamaz. Duyulmasını istemediğin şeyleri yine anlatmamayı tercih edersin.
Mesela sırf kaynım psikolog diye ona gideyim, hiçbir şey anlatamadan döneyim. Ne kadar mantıklı?
