Söylediğim bir sözün sonunda 5 saniye kadar sessiz kalıp göz temasını bozmayan. Daha sonra gözlerini kapatıp derin bir nefes alan psikiyatrımın o an ne demek istediğini hep merak etmişimdir.
sanırım bana asla bir bok olmayacağımı, ilaç yazmaktan başka çaresi olmadığını söylerdi. ve belki elinde olsa hastasıyım demez bir sigaraya çıkardı benle. hayat derdi, yine de yaşamak için güzel. ama ancak ilaç yazıp iyi olacaksın, yapabileceksin diyor. kendi bile inanmıyor. en çok bu üzücü, kendine bile inanmıyor.